Ik eet geen vlees, maar wel vis. Verder draag ik graag leer en eet ik gewoon eieren, kaas en melk. Eigenlijk ben ik een heel slechte nepvegetariër. En dan moet je accepteren dat andere mensen simpelweg beter zijn dan jij. Bewijsstukken A en B: Merel en Jamie van De Groene Meisjes.
Het blog van De Groene Meisjes is onderverdeeld in vier categorieën: eten, leven, denken en reizen. Alles is groen en puur veganistisch. De favoriete maaltijd van De Groene Meisjes is het ontbijt, en ze hebben een eigen e-book vol veganistische ontbijtjes te koop voor een luttele vijf euro. Als wel-de-lusten-niet-de-lasten-vega wilde ik met hulp van Merel en Jamie wel eens de radicale veganvariant uitproberen.
Op de cover lachen Merel en Jamie me toe terwijl ze een stapel pannenkoeken met kaarsjes erop omhooghouden. Logisch, daar zou ik ook vrolijk van worden. In het voorwoord beloven ze eenvoudige en haalbare recepten, en bij het gros van de ontbijtjes maken ze die belofte waar. Bieten-wortelpannenkoekjes bijvoorbeeld, of een kokosframbozenpapje. Ook leer ik dat veganisten houden van:
- Busladingen gedroogd fruit
- Samengeknepen balletjes van busladingen gedroogd fruit
- Dure ingrediënten
Een paar vegan-suggesties zorgen echter voor bibbers en vraagtekens. Een omelet zonder ei, maar mét kikkererwtenmeel en edelgistvlokken? Een English breakfast met tofu-ei? Sorry, maar ei, dat maak je met ei, punt. Ik waag me daarom aan twee nepei-vrije recepten: vegan bananenbrood en huisgemaakte boekweitgranolalala!
Vegan bananenbrood
Klopt het recept? Op de aanwijzingen in het recept is niets aan te merken: na een uur komt er een goudbruin gebakken bananenbrood uit de oven. Wel ga ik ervan uit dat De Groene Meisjes een supersonische keukenmachine hebben om die dadels zo goed te mengen. Hier moesten ze met de grootst mogelijke moeite gepureerd worden en spetterde de amandelmelk alle kanten op.
Lijkt het op het plaatje? Als twee druppels water.
En smaakt ’t ook? Het smaakt zelfs heerlijk. Doordat de dadels gepureerd worden, komt er een zoet mengsel door de hele cake, waardoor suiker overbodig is. Hij is wel wat kleffer dan je gewend bent van grootmoeders cake, maar dat is niet-vegan bananenbrood ook.
Boekweitgranolalala
Klopt het recept? Helemaal, De Groene Meisjes liegen niet. Toegegeven: boekweit met droog fruit mengen en in de oven gooien is natuurlijk een vrij idiot proof-recept.
Lijkt het op het plaatje? Er is wederom amper een verschil te ontdekken.
En smaakt ’t ook? Het is niet aan te raden om boekweitgranola uit het vuistje te eten. Het smaakt dan naar, nou, rauwe boekweit met gedroogd fruit. In eerste instantie is er weinig reden tot enthousiasme. Ik maakte deze ontbijtjes midden op de dag en ontbeet er de volgende dag ochtend pas mee, en toen was er iets raars gebeurd. Het bananenbrood had een nachtje in de koelkast doorgebracht, waardoor de smaak wat was afgenomen en de klefheid toegenomen. De boekweitgranolalala smaakte gecombineerd met lijnzaad, rozijntjes en magere kwark (niet-vegan, oeps) echter heerlijk. Absoluut voor herhaling vatbaar!
Veganisten blijken ware meesters te zijn in het combineren van alternatieven voor dierproducten met natuurlijke suikers. Dus raak je wel eens uitgekeken op je bammetje met kaas of yoghurt met muesli? Voor slechts vijf euro gaat er een wereld van nieuwe ontbijtjes voor je open. En lijkt die omelet je best lekker, maar hoef je geen edelgistvlokken? Dan bak je er toch gewoon een ei bij?
De Groene Meisjes: Ontbijtreceptenboek.
Voor €5 te koop bij De Groene Meisjes.