Waar de meeste Groningse restaurants hard wegrennen voor de Hollandse kaart, is het serveren van onze eigen pot juist de gimmick van de WEEVA. Maar als je dat thuis al voorgeschoteld kreeg, is er dan nog een reden om er deur voor uit te gaan? We zochten het uit.
Sfeer
De naam WEEVA (Waar Elkeen Eet Van ’t Allerbest of Woon- en Eethuis voor Allen) liegt er niet om, het restaurant is inderdaad geschikt voor iedereen. Hoewel de inrichting uitzonderlijk klassiek is voor deze tijd, maakt dat het juist toegankelijk en uitnodigend. Mijn tafelgenoot merkt op dat je hier ook als man alleen prima een hapje kan eten zonder meelijdende blikken op te vangen. Zakengasten van het Martini Hotel waarvan de WEEVA onderdeel uitmaakt kunnen bijvoorbeeld plaatsnemen aan een ruime leestafel vol kranten en tijdschriften. Tapijten op de vloer, Franse muziek op de achtergrond, een piano met een prominente positie in de zaal, veel bruin en blinkend sfeerlicht. Kortom: de ideale setting voor een klassiek maal.
Eten
Wat had ik graag gewild dat dit een jubelrecensie zou worden, een opsteker voor de Hollandse kookkunst. Maar het eten viel helaas wat tegen. Bij het zien van de menukaart begonnen de twijfels al toe te slaan. Gehaktballen, sliptongetjes, sukade met puree. Lekker Hollands? Ja. Een beetje saai? Ja. En dan nog iets: er is anno 2015 geen enkele reden om aan te nemen dat dames een minder corpulente ossenhaas kunnen eten dan heren, dus haal de lichtere vrouwenvariant alsjeblieft van de kaart. Ik ben benieuwd naar de vegetarische opties en daar is-ie al: de portobello, gevuld. Na tien jaar vegetarisme heb ik genoeg gevulde groentes voorbij zien komen en besluit ik voor de vegetarische chili met kikkererwten te gaan. Mijn tafelgenoot kiest een voorgerecht als hoofdgerecht: bloedworst.
Naast de hoofdgerechten worden er nog een half dozijn rammelende tinnen bakjes voor ons neergezet: rijst, friet, mayonaise, gekookte worteltjes, salade en bloemkool met een ondefinieerbaar sausje. De kikkererwtenchili is met zijn knapperige erwten prima, maar weinig gekruid. De bloedworst is daarentegen een absolute aanrader. De inhoud van de tinnen bakjes doet inderdaad denken aan vroeger thuis, maar ook aan wegrestaurants uit de voormalige DDR. Toch zijn gekookte worteltjes, frietjes en salade met ei – ach – wel lekker. Als ik een stukje bloemkool wil opscheppen gebeurt er iets goors, waarvan de haren in mijn nek spontaan overeind gaan staan. Zo’n naar flubbertje eiwit dat van de lepel blijft hangen en vervolgens weer in het tinnen bakje terugflubbert. Ieh! Ook dat wekt nostalgische gevoelens op, maar wel naar avonden dat moeder het bloemkoolsausje net iets te gehaast in elkaar had geklutst.
Bediening
De bediening van de WEEVA is uitmuntend. Geen verveelde student die je een kaart toewerpt, nee, bij de WEEVA is de klant nog koning. Bij binnenkomst begroet de gastheer of –vrouw je allerhartelijkst, waarna de ober je met een eeuwige glimlach verder helpt en niet vergeet te vragen of alles naar wens is. Mijn tafelgenoot die graag bloedworst als hoofdgerecht wilde kreeg dit met alle bijgerechten die bij een hoofdgerecht horen, zonder meerprijs. Als heerlijke Hollandsche verrassing krijg je bij de koffie een advocaatje met slagroom. Vroeger was die fles in de deur van oma’s koelkast nog smerig, vijftien jaar later blijkt dat oma best smaak had.
Kans op een tweede bezoek?
Zeer groot, ondanks het matige avondmaal. De sfeer en bediening is zeldzaam gezellig en voelt als thuiskomen. Voor een vrijdagmiddagborrel keer ik zeker terug, om waarschijnlijk ergens anders te gaan eten.
Gedempte Zuiderdiep 8
www.weeva.nl
Prijs driegangenmenu €27 – €40