Nee, er staat geen paard op het menu bij ’t Koetshuys. Wel gerechten uit alle windstreken, van Groningen tot India. We schuiven aan voor het diner in het buurtrestaurant in de Blekerstraat.
Sfeer
’t Koetshuys, net om de hoek van de Aweg, is eerder dit jaar in nieuwe handen overgegaan. Daarvoor waren we er nooit geweest, dus of het er toen heel anders uitzag: geen idee. Nu is het in elk geval een knusse zaak, met een diagonaal gelegde plankenvloer, donkergroene lambrisering en houten tafeltjes die ook met een donkergroen vlak zijn ingelegd. Dat zorgt voor een landhuissfeertje en dat past natuurlijk prima bij de naam van de zaak.
Eten
Eigenlijk kwamen we hier voor de daghap. Maar zowel de Koetsiershap als de weekschotel hebben vis als hoofdbestanddeel en tafelgenoot en ik zijn allebei niet zo vissig. Dus besluiten we gewoon voor drie gangen van de kaart te gaan. Dat loont, zien we, want dan betaal je 25 euro en dat ben je anders al kwijt aan twee gangen.
Tafelgenoot begint met mozzarellasticks met cranberrychutney. Ik verwacht half dat ze de oranje kaassticks van filodeeg krijgt die je als borrelhapje in de kroeg bestelt, maar deze versie is iets anders: een staafje mozzarella met een krokant paneerkorstje. Lekker knapperig, maar dat korstje is eigenlijk alles wat je proeft. De chutney pept de boel gelukkig nog een beetje op. Mijn voorgerecht is beter: een fijne kom mosterdsoep met bosui en stukjes droge worst. Iets minder zout zou beter zijn, weet mijn brein, maar mijn smaakpapillen reageren opgetogen.
Daarna komen er voor mij Marokkaanse runderhaasjes op tafel, die net iets korter in de pan hadden gemoeten. Ze zijn alleen in het midden nog iets rosé. Heel Marokkaans vind ik de smaak trouwens niet – in de jus zit wat komijn – maar met een schep prima couscous erbij heeft het nog een beetje een Arabische twist.
Tafelgenoot heeft de vegetarische samosa’s besteld, driehoekjes van gefrituurd filodeeg uit de Indiase keuken. Die zie je niet zo vaak op de kaart staan in een regulier restaurant, dus dat intrigeert. Traditioneel zitten er aardappelblokjes, ui en erwten in, maar deze versie is met avocado en cashewnoot. De uitvoering is niet denderend: het deeg is aan de slappe kant en de vulling zalvig. Tafelgenoot vraagt zich af waar de cashewnoot is; die zou toch voor een beetje afwisseling in de textuur moeten zorgen. Het geheel is ook weinig uitgesproken van smaak, dus net als bij het voorgerecht moet de chutney er nog wat van maken.
Erbij krijgen we koolsalade en friet die iets aan de donkere kant is, maar ook al niet echt knapperig. Zou de frituur soms verkeerd afgesteld staan?
Ik sluit af met een nogal flinke schaal crème brûlée. Op de bodem liggen stukjes perzik, die je wel ziet, maar niet erg goed proeft door het custardgeweld. Tafelgenoot krijgt een bol chocoladeijs – de smaak doet mij iets teveel aan Nesquick denken – een smeuïg, maar erg zoet stuk brownie, een dot gelei van pure chocola en crème van witte chocola. Zoveel chocola stemt al snel tevreden, maar de teneur van de avond is toch: de bedoelingen van de kok zijn goed, maar de uitvoering kan beter. Als dat lukt wordt ’t Koetshuys ook meteen een interessante keus voor het diner, want 25 euro voor drie gangen is niet duur.
Bediening
Hoewel de heren in de bediening de vriendelijkheid zelve zijn, zijn ze niet enorm alert. We wachten nadat onze drankjes zijn gebracht tevergeefs op een menukaart en moeten later ook weer iemand wenken om onze bestelling te kunnen doen. De bestelling van de buren raakt zelfs helemaal kwijt, vangen we op. Dat kan beter. Maar ze zetten op ons verzoek wel goed vaart achter het opdienen van de drie gangen, omdat we na het eten nog verplichtingen hebben. En dat is ook wat waard.
Kans op een tweede bezoek
’t Koetshuys heeft zeker potentieel, maar zowel de bediening als de keuken mogen er wat ons betreft nog wel een schepje bovenop doen. Dan willen wij op onze beurt best nog eens komen opscheppen.
Blekerstraat 22
www.eetcafekoetshuys.nl
Prijs driegangenmenu €25