Als een reisje naar het Comomeer er niet in zit, moet je het Italiaanse meer-gevoel maar in eigen stad opzoeken. Gelukkig kan dat in Groningen: we trokken naar het zuidelijkste puntje van de stad voor een bezoek aan Il Lago.
Sfeer
,,Oei, een vreetschuur”, roept mijn gezelschap oneerbiedig wanneer we de trap beklommen hebben die naar de ingang van Il Lago leidt. De zaak, op de eerste verdieping van het winkelcentrum in de Hoornse Meer, blijkt veel groter dan we verwacht hadden en zit op deze zaterdag voor 18 uur al bijna helemaal vol. Dan doe je iets goed, op een grijze dag. Wij krijgen een tafeltje in de serre, een overkapt terras eigenlijk. Van daar kunnen we mooi op de Hoornseplas kijken. De serre is eenvoudig ingericht met comfortabele terrasstoelen, een plankenvloer en tafels van steigerhout. Het restaurant zelf ademt iets meer luxe met bruine leren stoeltjes, donkergelakte houten tafels en een wand vol flessen wijn. De akoestiek is alleen niet denderend: de drukke bezetting zorgt voor een kakafonie van geluid.
Eten
De menukaart bij Il Lago is enorm uitgebreid: hij telt maar liefst twaalf pagina’s aan voorgerechten, pasta’s, pizza’s en vleesgerechten. Probeer dan maar eens te kiezen. Tafelgenoten houden het simpel en bestellen allebei een hoofdgerecht van het krijtbord met specials. Ik ga voor een pizza, toch een beetje de lakmoesproef van een Italiaans restaurant.
We beginnen met antipasti, ook van het krijtbord. Het is de Italiaanse versie van de borrelplank: olijven, artisjokharten, gegrilde courgette en aubergine, salami, een kommetje pittige pasta, een paar stukjes fritatta, peppadews met roomkaas, mozzarella met een likje pesto, een tikje verbrande bruschetta met wat grofgehakte tomaat. Geen verrassingen, maar het knabbelt lekker weg. Verder komt er nog een ‘insalata pinocchio’ op tafel, gemengde sla met gebakken kip, rode ui, tomaat, gegrilde paprika en courgette en pijnboompitten. Goed gevuld, prima combinatie van ingrediënten.
Het is daarna even wachten op de hoofdgerechten, maar dat zijn we gauw vergeten als we kunnen eten. Voor tafelgenoot 1 komt er een malse, mooi rosé gegrilde ribeye op tafel met gebakken champignons. Het staat niet op de kaart vermeld, maar zo te proeven komt het gerecht van de houtskoolgrill: aan vlees en paddenstoelen zit een fijn rooksmaakje. De bijgeleverde gebakken aardappeltjes vallen ook in de smaak, de spaghetti aglio e olio – met knoflook en olijfolie – vindt tafelgenoot maar saai. ,,Dat hoort zo simpel”, verbetert tafelgenoot 2 hem. ,,Het is de Italiaanse versie van gekookte aardappelen.”
Zij heeft dezelfde spaghetti en aardappeltjes op haar bord liggen, maar dan met twee spiezen diamanthaas erbij. Die zijn gekruid met fenegriek, koriander en paprika en met verse salie en tomaat bestrooid. Ook goed gelukt, oordeelt ze. Mijn pizza is stevig belegd met bolognesesaus, ham, olijven, gorgonzola, paprika en champignons, maar slaagt er gelukkig in het ‘zompige bodem’-syndroom te vermijden. Lakmoesproef geslaagd.
De drankselectie is hier leuk, stellen we ondertussen vast. Je kunt kiezen uit een ruim aanbod Italiaanse wijnen – waarvan we in elk geval de sauvignon blanc, de chardonnay en de fiano kunnen aanbevelen – en er staan zelfs Italiaanse speciaalbieren op de kaart.
Bij binnenkomst liepen we al langs het zelfgemaakte ijs van Il Lago en dat moeten we toch echt uitproberen. Dus bestellen tafelenoten respectievelijk een coupe met twee soorten chocoladeijs en eentje met hazelnoten- en stracciatellaijs. We snappen wel waarom er ook mensen binnenlopen bij Il Lago om alleen even een ijsje te halen. Het bananenijs bij mijn chocoladetaart is een aanrader: geen kunstmatig geel gekleurde zoetigheid, maar echt verse banaan. De taart zelf gaat er ook prima in, met zijn plakkerige fondantlaag.
Bediening
Eigenaar Pino – type ‘authentieke Italiaan’ – ontvangt zijn gasten persoonlijk en wijst ze naar hun tafels. Hij is er maar druk mee: het is een heel logistiek karwei om niemand ‘nee’ te hoeven verkopen deze avond. Onze gastvrouw is ook Italiaans en daarnaast lopen er nog de nodige studenten rond in de bediening. Een stevige bezetting, maar deze toeloop kunnen ze maar net aan. Dat geldt ook voor de keuken: er zit iets te veel tijd tussen de gangen. Onze gastvrouw komt wel melden dat het nagerecht iets langer op zich laat wachten en dat is netjes.
Kans op een tweede bezoek
Ondanks de drukte hebben we prima gegeten bij Il Lago. Ik zal er niet speciaal voor naar de Hoornse Meer fietsen, maar als ik in de buurt ben rond etenstijd zit een bezoekje er best in. Dan liefst wel op doordeweekse dag als het wat rustiger is, want ik vermoed dat de Italiaanse gastvrijheid van Pino en de zijnen dan beter tot z’n recht komt.
S.O.J. Palmelaan 305
www.il-lago.nl
Prijs driegangenmenu €20-€45