Youp van ’t Hek is er vaste gast als hij in de stad is, De Dijk mag er graag tot in de kleine uurtjes doorzakken: Het Schimmelpenninck Huys is een pand met geschiedenis en karakter. Op Oudejaarsavond schoven we er aan de dis.
Sfeer
Het voormalig patriciërshuis in de Oosterstraat barst van de sfeer. De hoge ramen, de lange witte hal, de beschutte binnentuin, de lounge met luie leren stoelen. Alles ademt historie. Helemaal tijdens het diner, dat voor onze groep – we luiden het jaar uit met zijn zeventienen – speciaal geserveerd wordt in de barokkamer met zijn originele plafond. Dat is verluchtigd met vier portretten van kopstukken van de Bataafse Republiek. Een van de heren is Jean-Baptiste Dumonceau, de luitenant-generaal die het bevel kreeg over de Bataafse troepen in de drie Noordelijke provincies en in 1802 het pand kocht als zijn Groningse residentie en deze kamer liet maken.
We dineren kortom in stijl, en de tafelschikking is daar ook naar: we zitten aan een langgerekte tafel, wit tafelkleed, sierlijke witte stoelen, kaarsen op tafel en een kandelaar aan het plafond. Keurig gedekt, glazen in het gelid, met een beetje fantasie kun je je zo in de eetzaal van de familie Crawley in de serie Downton Abbey wanen.
Eten
Aangezien er zich geen gasten met allergieën of overtuigde vegetariërs in ons gezelschap bevinden, neemt iedereen het Oud & Nieuw menu. De driegangenvariant, want we hebben ook nog een nazit met hapjes elders. Het diner vangt aan met een glaasje prosecco voor de liefhebber en een amuse van geitenkaasmousse met pruimen. Een mooi geserveerde, smakelijke appetizer.
Het voorgerecht valt daarna een tikkeltje tegen. Een terrine van langoustine, bospeen, citruscrème, vinaigrette van saffraan met couscous. Het bord is een plaatje – het zachtroze van de kreeft met het oranje van de wortel – maar er had wel wat meer pit in gemogen. Vooral de couscous is saai.
Met het hoofdgerecht varen we beter. Op ons bord liggen een paar perfect rosé gebakken stukjes kalfshaas met een krachtige saliejus, een gratin van aardappel en Old Amsterdam en savooiekool, grappig verpakt als een soort sushi. Bij dit alles worden de huiswijnen geserveerd: Frans, wit en rood, niet slecht, ook niet uitzonderlijk.
Het toetje is ook weer een kleurrijk feestje met geel fruit in de hoofdrol: gekonfijte ananas met bouillon van vijf specerijen en een crémeux van ananas en een perfecte macaron, zacht, schuimig en niet te zoet. We sluiten af met koffie en bonbons uit het bonbonatelier van het Schimmelpenninck Huys zelve. Om kwart over elf staan we tevreden buiten, klaar voor het nieuwe jaar.
Bediening
De bediening is in handen van twee allerliefste jonge dames, die attent en vriendelijk zijn, maar weinig weten van het eten dat ze op tafel zetten. Bij het hoofdgerecht lepelt een van de meiden de schotel op van een briefje en struikelt daarbij bijna over het woord gratin. De andere dame moet in de keuken navragen of we nu couscous of quinoa of een van de andere hippe korrels op ons bord hebben liggen. Maar dat doet ze wél, en vergeet het ook nog eens niet te melden. Bovendien schenken ze gul met de wijn. Nog een pluspunt: ondanks de grote groep hebben ze de borden snel op tafel staan, zodat niemand met een koude hap zit. Complimenten.
Kans op een tweede bezoek
Tuurlijk komen we terug, al was het maar omdat dit de zevende keer op rij is dat we op Oudejaarsavond gastvrij ontvangen worden. De eerste keer werd er speciaal voor onze groep gekookt, tegenwoordig kan iedereen hier de laatste dag van het jaar terecht. Soms zijn feestdagenmenu’s nog wel eens duur eten terwijl de kok mooi van zijn restjes afkomt, maar dat is hier zeker niet het geval: voor 60 euro een prima driegangendiner met een borrel vooraf is geen geld. Ook op de andere 364 dagen van het jaar is het hier trouwens goed toeven, zeker op een zomerse dag in de schaduw van de oude bomen in de binnentuin.
Oosterstraat 53
www.schimmelpenninckhuys.nl
Prijs driegangenmenu €29,50, huiswijn €23 per fles