Recensie: FLO

Samengevat
Sfeer
9.5
Eten
8.5
Bediening
9
Prijs-kwaliteit
8
8.8

Een voorproefje tijdens de openingsavond smaakte naar meer, dus ging we met een kritisch gezelschap eters opnieuw naar FLO., het nieuwe restaurant in de oude gasfabriek.

Sfeer

De vorige uitbaters hadden van dit monumentale pand met z’n grote ramen, bakstenen muren en hoge plafonds al een fijne plek gemaakt om te eten. Maar de eigenaren van FLO. hebben daar nog een schepje bovenop gegooid: er is een nieuwe entree van stoer zwart staal gekomen en een afgebakend terras, waardoor het gebouw een stuk uitnodigender oogt. Binnen zijn de wandpanelen opgehipt met abstracte kunst in knalkleuren en een dj zorgt vanuit de centraal geplaatste booth de hele avond voor fijne klanken.

Eten

FLO. is vernoemd naar Florentin, een hippe wijk in Tel Aviv. Op de kaart staat dan ook eten dat geïnspireerd is door de smeltkroes van culturen in die Israëlische stad: een mix van Midden-Oosters, Noord-Afrikaans en Mediterraans. Je kunt zelf een combinatie van gerechtjes samenstellen, maar op aanraden van een paar mensen die hier al gegeten hebben gaan we voor het meest uitgebreide menu, à 45 euro. Daar zit namelijk een bijzonder dessert bij dat niet op de kaart staat.

De meeste tafelgenoten zijn vegetariër, dus besluiten we – al is dat niet noodzakelijk – met z’n allen voor een vega-variant van het menu te gaan. Dat is geen grote opgave voor de keuken, blijkt, want er hoeven maar twee gerechten vervangen te worden.

We beginnen met brood en smeersels: warme pita met lekker pittige muhammara, hummus met geroosterde kikkererwten voor extra bite en baba ghanoush. Die laatste valt het minste in de smaak: het rokerige van de geroosterde aubergine komt niet goed naar voren, waardoor de dip wat vlak is.

20191019_185723
20191019_192034
20191019_200158

Daarna komt er falafel op tafel – hij mist de knapperige buitenkant, maar de mangochutney maakt een hoop goed. Echt to die for is de crème brûlée van geitenkaas: het zachtzure van de kaas combineert geweldig met de gebrande suikerlaag.

We proberen ondertussen de diverse huisgemaakte limonades uit, zoals roos-kardemom, citroengras-vlierbes en granaatappel-spices. De huiswijn is ook prima, constateren we. Je kunt dankzij een vacuümsysteem ook andere wijnen per glas bestellen, maar dat is niet echt iets voor de casual drinker: je bent minimaal 10 euro kwijt.

De derde gang bestaat uit twee groentegerechten. De geroosterde aubergine met geitenkaas, granaatappelpitjes, ingelegde zilveruitjes en een saus van tahin en miso vinden we unaniem erg geslaagd. Over de geroosterde bloemkool met een topping van hazelnoot en koffie zijn de stemmen verdeeld. Ik vind het een goede combinatie van smaken en structuren, maar de topping eet je alleen met het bovenste laagje van de groente. Wat dan overblijft is gewoon een stuk bloemkool.

20191019_204525
20191019_204551
20191019_213610

We lopen vanavond de lamsnek mis, maar we krijgen wel de frisse couscous die bij het gerecht hoort, met verse groene kruiden, granaatappel en een poppadum met gerookt paprikapoeder. Die laatste ligt als deksel over de couscous en wordt aan tafel met een lepel aan stukken getikt door de bediening: kleine actie, leuk effect. Verder krijgen we een schaaltje shakshuka met ei en het bijgerecht dat normaal bij de vis van de dag hoort, zoete aardappel met een fantastische friszure botersaus.

En dan komt het klapstuk waar we al het nodige over gehoord hadden: het dessert. De tafel wordt gedekt met vetvrij papier en dat wordt vervolgens door twee man helemaal volgesmeerd, -gelepeld en -gestrooid met lekkers. Als ze klaar zijn ligt er een slagveld voor ons van dotjes bramenijs, stukjes cake, fruit, likken hazelnotencrème, chocoladeschotsen, dungesponnen draadjesdeeg en meer. Dat is nog eens een tof einde van de avond, zulk eetbaar theater. En net zo leuk om op te ruimen als om het te zien ontstaan: we grijpen onze lepels en schrapen elke laatste kruimel van het papier.

Bediening

Onze gastheren kennen mij van gezicht, dus anoniem recenseren is er niet bij. Maar ik heb niet het idee dat ons een speciale behandeling ten deel valt – en zo hoort het ook.

De twee jonge eigenaren van FLO. – Emile Bos en Tom Bullinga – deden allebei ervaring op in prestigieuze restaurants en dat is te merken. De bediening verloopt vlotjes en we worden de hele avond goed verzorgd: we krijgen uitleg over de gerechten, er wordt regelmatig naar onze wensen gevraagd en het tafelwater raakt nooit op. Ook op de dieetwensen van een tafelgenote wordt goed ingespeeld, al moet ze de bediening daar bij het dessert nog wel even opnieuw aan herinneren.

De eerste uitleg van de kaart is wel erg uitgebreid – we zijn de draad al snel kwijt – maar we vinden het leuk dat de jongeman in kwestie zo enthousiast over zijn eigen favorieten vertelt. Hij brengt ons later op de avond zelfs een extra sauskommetje botersaus bij de zoete aardappel, omdat hij daar zo weg van is.

Kans op een tweede bezoek

Doorgaans wachten we iets langer dan anderhalve maand voor we een restaurant recenseren, maar FLO. heeft het na zo’n korte tijd al verrassend goed voor elkaar allemaal. De gerechten zijn geslaagd, de bediening loopt gesmeerd en de sfeer is uitstekend: erg leuk voor een ontspannen avond met vrienden. Goede kans dus dat we hier nog vaker te vinden zijn.

 

Praktische info

Langestraat 66
www.florentingroningen.nl
Prijs menu’s €37,50 of €45, losse gerechten €6 – €17,50