Ons bezoek aan Brasserie Midi in de Folkingestraat valt precies op een ongewoon warme voorjaarsdag, dus komt het goed uit dat je er ook in de binnentuin kunt dineren. Zo belanden we meteen in zuidelijke sferen. Draagt het eten daar ook aan bij?
Sfeer
Eigenaar en gastheer Pol de Bruin kent z’n pappenheimers: ,,Wilt u in de binnentuin zitten?”, vraagt hij meteen wanneer we arriveren. Dat willen we natuurlijk en we zijn niet de enigen: het restaurant zelf blijft leeg vanavond. Het ommuurde plaatsje is een fijne plek op zo’n warme dag als deze, want je waant je zo in de Méditerranée. De stoelen zijn niet helemaal comfortabel voor een lange avond, maar dat heb je al gauw met terrasstoelen. Binnen is het tijdloos, maar gezellig ingericht: veel hout, een plankenvloer, muren in crèmekleur en taupe en een open keuken met betegelde bar.
Eten
‘Midi’ slaat op de gelijknamige Zuid-Franse regio, maar bij de brasserie maken ze ook uitstapjes naar andere oorden. Op de menukaart – voor drie gangen tel je een schappelijke €29,50 neer – zien we ook Thaise, Japanse en Koreaanse invloeden terug. Daar is het ook warm, zullen we maar zeggen.
Tafelgenoot begint met een van die niet-zo Franse gerechten: een fel rood-paarse in miso gemarineerde moot rauwe zalm met komkommer, rettich en radijs, wasabimayonaise en een sesamzaaddressing. Het is een plaatje om te zien en ook de smaken zijn mooi uitgebalanceerd. Mijn huisgemaakte kroket met zachtgegaarde procureur – varkensnek, in gewoon Nederlands – is ook geslaagd. De korst is stevig, maar niet té dik en de vulling is goed op smaak. Maar het is vooral de combinatie met de heftige pittig-zure kimchi, ingelegde komkommer en mosterdmayonaise die het gerecht naar een hoger niveau tilt.
Het vegetarische gerecht waar ik de avond mee vervolg valt na zo’n sterk begin een tikje tegen. Het is een torentje van rode quinoa en edamame-boontjes, portobello met parmezaanse kaas en een vierkantje gebakken polenta. De quinoa is stevig op smaak gebracht, maar de polenta is juist wat zouteloos en de tijm overheerst. Als combinatie werkt het beter, maar het voelt toch als een samenraapsel van ingrediënten.
De harder met venkel, meiraapjes en saus van waterkers kan ook op een paar aanmerkingen rekenen van tafelgenoot. De vis is goed en de meiraapjes zijn een schot in de roos, maar de venkel is hier weinig uitgesproken en het pittige van waterkers proeft ze in de saus eigenlijk niet terug. Van een beetje zout – het vaatje staat op tafel – knapt het hele gerecht enorm op, vindt ze.
Het valt ons op dat de kok sowieso vrij voorzichtig is met zout: ook de huisgemaakte frieten krijgen van ons een beetje extra NaCl. We zijn niet meer gewend om in restaurants zelf zout over ons eten te strooien – veel chefs zijn daar absoluut op tegen – maar het is vermoedelijk erg plezierig voor wie zoutarm eet. De sla had daarentegen wel een minder neutrale dressing kunnen gebruiken. Aanvankelijk denken we zelfs dat er helemaal geen dressing op zit, maar het blijkt een simpele vinaigrette te zijn die naar de bodem is gezakt.
Bij het dessert vergeten we onze eerdere kritiek weer. De kokos-panna cotta met mango-ijs, geroosterde kokos en mango-rodepepersalsa – buiten de kaart om aangeboden – is precies wat je wilt eten op een warme dag. Rode peper kan al snel te heftig zijn, maar in dit geval had tafelgenoot best nog iets meer hitte willen proeven. De romige parfait van earl grey-thee met crumble van amandel en lavendel die voor mij op tafel verschijnt is ook al weer zo mooi opgemaakt. De smaak is subtiel, waardoor de gepocheerde peer en gel van appel de show al snel overnemen. Dat is jammer, maar het blijft een fijn nagerecht: niet te zoet en zwaar.
Bediening
We noteren direct een plusje omdat er zo goed geanticipeerd wordt op het mooie weer. Verder zijn we ook tevreden: de bediening is onopvallend aanwezig en heel correct. De karaf water wordt op tijd vervangen, een ontbrekend botermesje wordt opgemerkt: het zijn de details die het ‘m doen.
Kans op een tweede bezoek
Een kleine drie jaar geleden schoven we al eens aan voor de lunch bij Brasserie Midi en toen werden onze hooggespannen verwachtingen niet helemaal waargemaakt. Bij het diner komen de sterke punten van het restaurant wél uit de verf. Goed eten en dito bediening voor nog geen dertig euro: dat kon minder. ,,Hier wil ik nog wel eens vaker naartoe”, zegt tafelgenoot wanneer we de deur uitlopen. Dan wil ik best weer mee.
Folkingestraat 42
www.brasseriemidi.nl
Prijs driegangenmenu €29,50