Recensie: Alice (GESLOTEN)

Niets dan lof krijgt de Italiaanse chef-kok Alice Colombari. Mac van Dinter van de Volkskrant noemde het naar haar vernoemde restaurant aan de Verlengde Hereweg zelfs ‘de beste Italiaan van Nederland’. Een beetje Modena in Stad. 

Sfeer

Het interieur van restaurant Alice is niet te vergelijken met de typische Italiaan zoals we die doorgaans in Stad kennen. De muren zijn perzikkleurig. Kroonluchters aan het plafond en lampenkapjes aan de muur. De stoelen zijn deftig, gestoffeerd en hebben armleuningen. De tafels zijn strak opgedekt, zoals het de restaurantetiquette betaamt. Zeg maar gerust: de sfeer van Alice is ouderwets chic. Enige minpuntje: het licht was wat fel. 

Foto: Alice

Eten

Verwacht bij Alice geen pizza’s: de keuken hier is klassiek Italiaans, met een eigen twist van de chef. Er is één wekelijks wisselend vast menu, variërend van vier tot zeven gangen. Ons gezelschap (acht plus ondergetekende) besluit tot vijf te gaan (€65), inclusief bijpassende wijnen (€50). 

Op tafel verschijnt als eerste een flan van Parmezaanse kaas op gekarameliseerde peer, met een stroop van dertig jaar oude balsamico-azijn uit Modena. Een klassiek gerecht uit de streek, vertelt onze gastheer – tevens broer van Alice. Begeleid door een lichtmousserende witte wijn een fijn geheel. De flan (een soort soufflé) is ietwat aan de zoute kant. De wijn breekt dat af en combineert goed met het zoete van de peer. Die laatste had iets meer aangezet kunnen worden, maar een kniesoor die daarover valt. 

Nummer twee van de vijf gangen is een klassieke pasta: huisgemaakte tagliatelle met Parma Crudo en hazelnoten. De pasta is heerlijk zacht, verder dan al dente, maar absoluut niet klef. De gehakte stukjes hazelnootjes zorgen voor het kleine krokantje dat de pasta afmaakt. Daarbij een zachte Merlot en het is volmaakt. Kleine kanttekening: een haar in de saus. 

Bonensoep met verse pasta als tweede tussengerecht: niet de favoriet van het gezelschap. Lobbig en velletjes. De soep is zeker goed van smaak, daarover valt niet te twisten. De witte bonen gaan mooi met een flinke scheut olijfolie en de – wederom – huisgemaakte pasta. Afgemaakt met een paar croutons van gedroogd brood een prima tussengang.

Het hoogtepunt van de avond is tevens het hoofdgerecht: eendenborstfilet met saus van sinaasappel en Siciliaanse Marsala-likeur. De garing is perfect en de eend is vers: zelfs de niet wild-etende tafelgenoten smullen. Daarbij een bittere sinaasappelmarmelade en wat aardappelpuree met rozemarijn: wat een combinatie!

Afsluiter van de avond is een trio van merengue, slagroom en balsamico-azijn. De laatste is een stevige tegenhanger van de mierzoete merengue, waardoor het glazuur niet van je tanden knapt. Het is clean, zonder al te veel opsmuk. Dat maakt ‘m prima in balans met de rest van het menu. 

Bediening

Niets op aan te merken. Gastheer ‘las’ de tafel fantastisch, drong zich niet op en was zichtbaar genoeg om niet vergeten te worden. Hoewel de uitleg bij wijn en gerechten in het Engels moest – hij spreekt naar eigen zeggen niet voldoende Nederlands – was het goed te volgen. Alles klopte. 

Kans op een tweede bezoek

Fantastisch eten dat kan tippen aan sterrenniveau voor een relatief redelijke prijs:  zonder twijfel een volgend bezoek. 

praktische info

Verlengde Hereweg 46
www.restaurantalice.com
Prijs: van €55 voor vier gangen tot €80 voor zeven gangen. Wijnarrangement van €40 tot €60