Bij Elmer’s helpen mensen met een verstandelijke beperking mee in de bediening. Zo’n sociale insteek is reden genoeg om er eens te gaan eten, maar is het lunchcafé los daarvan ook een aanrader? We schoven aan voor een broodje.
Sfeer
Buiten is het winters koud, maar binnen bij Elmer’s is het voorjaar al gearriveerd. Tulpen op tafel, vogeltjes in de vensterbank: wij worden er wel vrolijk van. Dat lente-gevoel wordt nog eens versterkt door de inrichting, die bestaat uit een lichte, eenvoudige basis aangevuld met kleurige accessoires. Achterin hangen grote schilderijen met een Blond Amsterdam-esthetiek, op tafel liggen bontgekleurde placemats en servetten en de glas-in-lood bovenramen bestaan uit een opvallend blauw-paars-groen-geel vlakjespatroon.
Eten
Elmer’s trekt veel vrouwen die voor de high tea komen, concluderen we als we om ons heen kijken. Keuze genoeg, van simpel tot uitgebreid en van suikervrij tot glutenvrij. Maar wij komen vandaag voor de lunch. De vaste kaart probeert ons te verleiden met onder meer een broodje gegrilde champignons met kruidenroomkaas, zalmquiche en een salade met geitenkaas of tonijn. Toch gaan we allebei voor de combilunch: voor €9,50 krijg je dan een sapje en een soepje van de dag, plus een wisselend broodje en puntje quiche. Een prima manier om zoveel mogelijk gerechten te proberen.
Het sapje van bosvruchten en banaan is flink dik: huisgemaakt, zoveel is zeker. Het broodje dat bij de combilunch hoort is filet americain met komkommer en paprika. Dat valt in de smaak bij tafelgenoot: ,,Goed belegd”, oordeelt ze. Rauw rundvlees op brood spreekt mij niet zo aan, maar gelukkig blijkt het geen probleem om ander beleg te krijgen. Het wordt een kleinere variant van een broodje dat op de kaart staat, met geitenkaas, warme peer, bramenjam en walnoten. De verhoudingen kloppen en het zoete van het fruit geeft mooi tegenwicht aan het romige zuurtje van de kaas. De voorgesneden sla voegt dan weer weinig toe.
Naast het broodje vinden we verder nog een kom wortelsoep op ons bord terug, met een stevige kick van gember. De soep is, net als het sapje, huisgemaakt: we komen hier en daar nog stukjes wortel tegen die niet zijn meegepakt door de blender. De quiche met prei, spekjes en mascarpone is goed op smaak gebracht en de korst van bladerdeeg is knapperig: niks mis mee. Alleen de roze roos op het bord dienen we te laten liggen, waarschuwt onze serveerster nog maar even.
Bediening
Elmer’s is vernoemd naar de jongste zoon van de eigenaresse, die het syndroom van Down heeft. Hij was de reden dat ze de zaak begon, maar inmiddels is het ook een integratieplek voor anderen met een verstandelijke beperking. Tijdens ons bezoek worden we geholpen door een jonge vrouw met Down die eer schept in haar werk: ze licht het menu vakkundig toe, waarschuwt als ze langs ons heen moet reiken en wanneer we een ingewikkelde vraag hebben haalt ze haar leidinggevende – een zonnige dame – erbij om te helpen.
Kans op een tweede bezoek
Van het interieur tot de bediening straalt Elmer’s vrolijkheid uit. Dat maakt het een fijne locatie om bij te kletsen met vriendinnen. Tijdens een high tea bijvoorbeeld, zoals de dames aan de ons omringende tafeltjes doen. Vinden we een goed idee voor een volgende keer.
Nieuwe Ebbingestraat 62
www.elmersgroningen.nl
Prijs lunchgerechten €5,10 – €10,90