De Drie Gezusters, dat associeer ik vooral met terrashangen, warme chocolademelk drinken aan de stamtafel of – das war einmal – op donderdagavond aan het bier gaan. Maar je kunt er ook gewoon een hapje eten, dus schuiven tafelgenoten en ik er aan voor de lunch.
Sfeer
Het interieur van De Drie Gezusters is al zeker sinds het jaar 2000 – toen ik er als eerstejaars student voor het eerst kwam – niet noemenswaardig veranderd. Hoeft ook niet, het is hier goed zoals het is. Houten lambrisering met boekenkasten erboven, hoge plafonds met kroonluchters, glas-in-lood, donkerbruin houten meubilair afgewisseld met roodpluchen en gecapitonneerde leren bankjes: klassiek en daardoor van alle tijden. Het is er knus en je vindt altijd wel een plekje naar je zin. Aan de lange stamtafel voorin de zaak, bijvoorbeeld, in een van de intieme ’treincoupés’ aan de de zijkant of aan de reguliere cafétafeltjes.
Eten
De menukaart van De Drie Gezusters is een heel boekwerk, dus zijn we even aan het bladeren voor we de lunchgerechten tegenkomen: na het diner, tegen de gewoonte in. We kunnen kiezen uit een reeks uitsmijters en omeletten, salades en warme en koude broodjes. Opties genoeg dus, al valt op dat er veel herhaling in zit qua ingrediënten. En als vegetariër moet je hier wel van brie houden: naast een warm broodje brie, een koud broodje brie en een uitsmijter brie ben je beperkt tot een salade met geitenkaas of de boerenomelet zonder spek. Dat kan beter, in 2018.
Tafelgenoot 1 besluit voor de warme brie te gaan, het stokbroodje Florence. Dat is eenvoudiger dan ze gehoopt had, maar voldoet wel aan de omschrijving. Gehalveerd stokbrood, gesmolten brie, paar walnoten. De honing die er ook op zou moeten zitten proeft ze niet terug. Het smaakt prima, maar voor zo’n simpel broodje is 7,50 euro toch wel aan de prijs.
Ook mijn ‘Western omelet’ is voor bijna 11 euro aan de simpele kant. Ik was geïntrigeerd door de omschrijving: een omelet met pulled pork en barbecuesaus, zou dat nou een geslaagde combinatie zijn? Het antwoord is ‘mwah’. Het varkensvlees is in de omelet gebakken, lijkt het, waarna er wat saus overheen gedruppeld is. De hemelse combinatie van vlees en rokerige saus komt zo niet tot z’n recht en het ei maakt het er niet beter op. Het bruinbrood is vers en knapperig en er zit wat plichtmatige salade bij die niet uitnodigt tot opeten.
De clubsandwich van tafelgenoot 2 blijkt een betere keus: een flinke toren van sneden bruinbrood met bacon, ei, kipfilet, ham, sla en tomaat. Het brood is dik belegd, alleen mist er iets smaakmakends: een goede mayonaise. De traditionele chips zitten er dan weer wel bij, gelukkig.
Bediening
De studentikoze bediening is vriendelijk en komt een paar keer naar onze wensen informeren, maar er lijkt tijdens ons bezoek toch iets te weinig personeel rond te lopen. We moeten lang wachten voor onze chocolademelk arriveert en de koffie en thee die na de lunch op tafel komt is al flink afgekoeld. Ander verbeterpuntje: de lege bekers blijven gedurende de hele lunch op ons kleine tafeltje staan.
Kans op een tweede bezoek
Voor de lunch zal ik niet speciaal naar de Drie Gezusters gaan. Maar het blijft een fijne plek om te zitten en als ik dan toch hongerig ben, durf ik hier best een broodje te bestellen.
Grote Markt 36-39
www.dedriegezusters.nl
Prijs lunchgerechten: €6,50 – €13,50