Groningen barst van de eetcafeetjes met bruin interieur en gemiddeld geprijsde gerechten die in de categorie crowdpleasers vallen. Kan De Opera de concurrentie een beetje aan?
Sfeer
Het Smaak van Stad-team zit vanavond samen aan tafel, dus worden er ervaringen uitgewisseld. Een van de punten die ter sprake komt: hoeveel eetcafé-interieurs in de stad te beschrijven zijn met één woord: bruin. Dat is bij De Opera niet heel anders, ondanks de zwart-witte tegelvloer in het achterste deel van de zaak. Best knus, maar er spreekt weinig karakter uit. Dit is geen interieur dat je onthoudt. Van de tafeltjes die erg dicht op elkaar staan worden we ook niet heel blij, want we hebben moeite elkaar te verstaan.
Eten
We zijn hier met een AH-spaarkaart en dus krijgen we een apart menu met daarop een selectie van vooral de goedkopere gerechten van het reguliere menu. Prima, maar waarom staat er geen enkel vegetarisch hoofdgerecht bij? Op de normale kaart staan vier opties die allemaal goedkoper zijn dan de vlees- en visgerechten, dus aan de prijs kan het niet liggen.
Voorgerechten zonder vlees kunnen we gelukkig wel krijgen. Tafelgenoot W. bestelt de Provençaalse geitenkaassalade, een nogal misleidende benaming aangezien de ‘salade’ blijkt te bestaan uit geroosterd knoflookbrood met geitenkaas en slechts een klein beetje sla. Maar het brood is knapperig, de kaas romig en de sla goed aangemaakt met een honing-mosterdvinaigrettte, dus een kleine naamswijziging en het probleem is opgelost.
Mijn mosterdsoep met spekjes smaakt zoals ie hoort te smaken, maar wordt wel heel kaal opgediend. Gelukkig hebben we nog wat over van het broodplankje waar we de avond mee begonnen.
De gegrilde zalm met citroenboter waar W. haar avond mee vervolgt is net iets te lang doorgegaard, waardoor de vis wat droog is. Maar over de portie heeft ze in elk geval geen klagen. Ook mijn Opera XXL burger doet zijn naam eer aan, al is het vooral het broodje dat enorm is. De burger is van normaal formaat, maar oogt daardoor wat sneu. Visueel dus niet zo’n geslaagde keus, maar de burger smaakt goed: het vlees is sappig en goed gekruid. Er zijn spekjes en kaas overheen gestrooid – wel wat weinig – en de saus zit in een apart bakje: slim, want niet iedereen wil saus op z’n burger.
We krijgen er de gebruikelijke bakjes friet, salade en warme groente bij. Het meeste laten we staan omdat we meer dan genoeg hebben aan het hoofdgerecht, maar W. is fan van de broccoli met kaas.
Het is vechten wie van ons de chocolade-truffeltaart toe mag hebben, want we kunnen natuurlijk niet hetzelfde bestellen. W. wint en is tevreden: de taart vervult al je chocolade-cravings, maar is toch luchtig. De presentatie is alleen niet geweldig, gewoon een punt taart op een bordje met een eenzame aardbei ernaast. De beloofde karamelsaus is bepaald niet met gulle hand geschonken, iets dat ook geldt voor de bosvruchtensaus bij mijn wittechocoladeparfait. De parfait is wel erg lekker – zelfs wittechocoladehater W. kan ‘m waarderen – maar De Opera moet echt nog werken aan het opmaken van de borden. Waarom de parfait niet in een vorm gegoten en opgediend in een vijvertje saus? Dat oogt al meteen veel leuker.
Wat je bij De Opera op je bord krijgt is niet slecht, maar er spreekt ook weinig liefde voor eten uit, vinden we. Het is allemaal erg plichtmatig, van de keuze aan gerechten tot de opmaak.
Bediening
Het is volle bak bij De Opera en dat lijkt het personeel maar nauwelijks aan te kunnen. We wachten lang tot onze bestelling opgenomen wordt, tot het eten gebracht wordt, tot we een tweede drankje aangeboden krijgen. De jongens in de bediening zijn wel heel vriendelijk, en dat maakt een hoop goed.
Kans op een tweede bezoek
Niet heel groot. De Opera is zeker geen afrader, maar er is veel concurrentie in dit prijssegment, en er zijn de nodige restaurants in de stad die voor hetzelfde geld beter en vooral verrassender eten serveren.
Poelestraat 17
www.eetcafedeopera.nl
Prijs driegangenmenu: €24 – €44,50