Als je dan toch naar een concert gaat, kun je er net zo goed een etentje aan vooraf laten gaan. Wel zo makkelijk als dat kan op de plek waar je moet zijn: bij Tromp Eten & Drinken in stadsschouwburg De Oosterpoort.
Sfeer
Wie in De Oosterpoort eet, zal weten dat-ie in een cultuurcentrum is: je zit onder de kunst. Letterlijk. Het restaurant bevindt zich in de foyer waar Matthijs Röling en Wout Muller tekenden voor de monumentale plafondschilderingen. Waar je ook zit, als je naar boven kijkt, heb je altijd wel uitzicht op springende paarden of gespierde mannenlijven in een decor van hemelsblauw en zachtgroen. De tafels staan lekker ruim opgesteld en je zit in een tikkeltje lage kuipstoelen. Hart van het restaurant is de achthoekige, wat kitscherige bar/keuken.
Er is altijd reuring rond het restaurant: tijdens het eten zie je medebezoekers langzaam binnendruppelen en aan andere tafeltjes zitten vaak muzikanten nog snel een hapje naar binnen te werken. Deze avond trouwens niet, het enige optreden dat deze zondag op het programma staat is in de kleine zaal: werken voor cello en piano door Jean-Guihen Queyras en Alexander Melnikov en die heren zien we niet. Met zo’n klein concert is het trouwens sowieso lekker rustig.
Eten
De menukaart van Tromp is overzichtelijk: vier voorgerechten, vijf hoofdgerechten, twee toetjes en een chefsmenu. Daarnaast zijn er nog wat kleine hapjes en is er een tapasschotel met geregeld wisselende gerechtjes om te delen.
Voorafgaand aan een klassiek concert willen we niet te zwaar eten – je zal maar door een after dinner dip in slaap vallen – dus wij kiezen voor de tapas. Verleid door het mooie woord bestellen we ook nog een portie spanakopita, Griekse filodeegpakketjes gevuld met spinazie en feta. We drinken er een flesje wijn bij, we zijn tenslotte een avondje uit, en kiezen de Valle Andino Variatal: een Chileens carmenère, stevig, kruidig en met €17,50 per fles heel vriendelijk geprijsd.
Omdat het gros van de bezoekers van Tromp concertgangers zijn, zit het tempo er goed in. Ruim een kwartier nadat we aan tafel zijn geschoven, komen onze gerechten op tafel. Mooi opgemaakte schotels met voor ieder van ons een bordje erbij.
De spanakopita vallen een beetje tegen: ze hebben een stevige korst, niet het knapperige dunne filodeeg dat je verwacht, en daardoor overheerst de smaak van het deeg de vulling. De auberginedip is wel lekker, maar die combineert beter met het brood bij de tapas dan met de gevulde pakketjes.
Gelukkig kan een aantal tapas ons beter bekoren. De gazpacho heeft een mooie dikke structuur en een volle tomatensmaak met tegelijk een fris tintje. De gamba’s zijn perfect sappig gebakken en de knoflookolie is zacht en niet te scherp. De bulgursalade heeft een lekker zoetje: daar zit mango bij. En ook de rolletjes parmaham besmeerd met gorgonzola zijn fijn: zondig romig. Datzelfde geldt voor de rilette. Alleen de combi met pan tostado, kant en klare geroosterde broodjes, is minder goed gekozen. Die overheersen de smaak van het smeuïge vlees: zonde.
Helaas zijn sommige hapjes het ook net niet. Voor 16 euro voor een tweepersoons schotel mag je niet te veel klagen, maar toch. De olijven zijn te koud en hadden vleziger gemogen, de fuet is wat te hard en de kruidenboter smaakt net te veel naar fabriek. De pesto kan ons dan wel weer bekoren. Al met al zijn we toch heel tevreden met de maaltijd, misschien ook omdat de wijn mild stemt en omdat de koffie toe uitstekend is.
Later op de avond blijkt onze keuze om klein te eten een wijze beslissing. Een man die we een tafeltje verderop hebben zien smikkelen, begint tijdens de uitvoering van de vijfde cellosonate van Beethoven te knikkebollen en is na de pauze verdwenen. Lekker naar bed waarschijnlijk.
Bediening
Bij aankomst staat de bediening te wachten om onze jas aan te nemen. Handig: die kun je laten hangen en naderhand weer ophalen. Je hoeft dus niet in de rij voor de garderobe. Op deze rustige avond verdelen de aanwezige dame en heer efficiënt de taken. De hele maaltijd verloopt soepel – zelfs de karaf water wordt niet vergeten – en de bediening is rustig en vriendelijk. Precies het juiste evenwicht tussen attent en niet opdringerig. Alleen vlak voor vertrek, als we de laatste aanwezigen zijn, verslapt de concentratie wat en moeten we zwaaien voor koffie en rekening. Die is dan wel weer enorm betaalbaar.
Als we naar de kleine zaal lopen zien we het duo op de binnenplaats van de schouwburg ontspannen onderuit hangen. Terwijl wij ons onderdompelen in cultuurgenot, genieten zij van een avondzonnetje.
Kans op een tweede bezoek
De locatie is super praktisch, de sfeer gezellig, het eten heel behoorlijk, de wijn zeer drinkbaar, het tempo precies goed en de prijs uitermate betaalbaar. Als je een avondje uitgaat, is Tromp een mooie plek om te beginnen.
Trompsingel 27
www.de-oosterpoort.nl/eten-en-drinken
Prijs: chefsmenu twee gangen €24, drie gangen €29; à la carte €32 – €40