Niks mis mee, de eindeloze hoeveelheid studentvriendelijke eetcafés in Groningen waar je tegen een schappelijke prijs prima kunt eten. Maar soms wil je een verandering van spijs en een avondje op sjiek. Wij zorgden voor een gespekte portemonnee en togen naar Proevens.
Sfeer
Qua aankleding is Proevens een verademing als je het vergelijkt met de overdaad aan bruine eetcafés die Groningen rijk is. Ik ben dermate onder de indruk van het decor, dat ik tijdens een moment van onoplettendheid bij de bediening graag een paar stoelen onder de arm had meegenomen voor mijn eigen huis. Het interieur is afwisselend, met verschillende kleuren, stoelen, banken en tafeltjes, maar het vormt een geheel en wordt niet rommelig. Er is voldoende verlichting boven de tafels, waar wij vanwege de foto’s zeer blij mee zijn, maar zonder dat het klinisch en ongezellig wordt. Daarnaast is er aan leuke details gedacht, zoals ieniemienie zout- en pepersetjes. Hier kun je wel een avondje blijven plakken.
Eten
Proevens haalde voor de opening het nieuws omdat het werd gepresenteerd als het eerste interactieve restaurant, waarin de gast invloed op de menukaart kan uitoefenen. In de praktijk is het interactieve element beperkt: af en toe kunnen Facebookvrienden kiezen uit een paar ingrediënten, waar chef-kok Henk-Jan Doornkamp dan mee aan de slag gaat. In het huidige menu zit voor zover we kunnen nagaan überhaupt geen keuze-ingrediënt verwerkt. Niet dat we ons daardoor laten weerhouden: na enig wikken en wegen besluiten we voor vier gangen à la carte te gaan. Als je dan toch op sjiek gaat, dan moet je het ook goed doen.
Proevens heeft een relatief compacte kaart, met per gang drie opties. Toch kunnen we slechts met veel moeite de knoop doorhakken, omdat werkelijk alles lekker klinkt. Uiteindelijk besluit ik voor winterkabeljauw met geitenhangop en diverse bereidingen van biet te gaan. Dit is kabeljauw zoals ik hem niet eerder heb geproefd. Ik ben gewend aan de witte gebakken vis, maar hier wordt hij koud en veel rauwer geserveerd. Dat zorgt voor een heerlijk sushi-effect, maar dan in een salade. De tafelgenoot die ook voor de kabeljauw kiest sluit zich in haar oordeel bij mij aan. Een andere tafelgenoot geniet ondertussen van tonijn met appel die samen als een waar kunstwerkje worden opgediend, en tafelgenoot vier staat versteld van de goede smaak- en textuurcombinatie die freekeh met gefermenteerde knoflook, marshmallows van boerenkool, oude schapenkaas en pompoen biedt.
Als tussengerecht nemen we alle vier hetzelfde, gewoon omdat we een bitterbal van Reade Jutter met aardpeer en knolselderijfriet niet aan ons voorbij kunnen laten gaan. Bij nader inzien is dit de saaiste slinger op het feest, maar alsnog worden de borden met veel plezier tot de laatste kruimel leeggegeten.
Voor het hoofdgerecht zijn we wederom unaniem: pannenkoekjes van zoete bataat en spinazie, met hazelnoten en plakjes époisses, een Franse roodkorstkaas. Eigenlijk is dit maar een eentonige jubelrecensie, want het was net als de voorgangers een prachtig en smakelijk maal. De combinatie van zachte pannenkoekjes met de sterkere smaak van schimmelkaas en de crunch van hazelnoot vulden elkaar perfect aan. Bij tafelgenoot drie blijft er een klein stukje kaas liggen, omdat ze hem in grotere doses wat overheersend vindt. Als de laatste hap op mijn vork zit word ik een beetje treurig, ik had best zo’n Amerikaanse stack van deze pannenkoeken op gekund.
Maar er moet natuurlijk een gaatje overblijven voor het dessert, en hierbij kiezen we vrijwel allemaal voor iets anders. Ik ben benieuwd naar de combinatie whisky, chocolade en koffie, tafelgenoot drie neemt mango met kruidnagel (vele malen lekkerder dan het klinkt) en tafelgenoten twee en vier kiezen voor wit, bestaande uit verschillende variaties op yoghurt met citroen en mierikswortel. Dit is niet alleen genieten, op het bord is werkelijk geen andere ‘kleur’ te ontdekken dan wit, erg leuk gedaan. Tafelgenoot drie krijgt een parfait met een mangojasje en een chocoladebruggetje met blokjes mango-kruidnagelgelei. De parfait had iets meer uitgesproken naar kruidnagel mogen smaken, vindt ze, maar de combinatie van zoet-fris en kruidig doet het goed. Je moet van de sterke smaken in mijn dessert houden, maar de whisky is net sterk genoeg aanwezig en niet overheersend. Het gerecht bestaat uit vele verrassingen die ik niet allemaal thuis kon brengen, maar die met liefde worden opgegeten.
Bediening
Dat is dan weer zonde voor een duur restaurant in een studentenstad: op dinsdagavond is het uitgestorven. Als wij arriveren zit er nog een stel te eten, maar als dit duo huiswaarts is gekeerd zijn wij urenlang de enige gasten. Dit weerhoudt gastheer Fabian, die in zijn eentje de bediening doet, er niet van om ons vol enthousiasme bij te staan. Hij weet precies welke wijn bij welk gerecht past, is oprecht en sympathiek en heeft duidelijk plezier in zijn werk. Een klein verbeterpuntje: aan het einde van de avond, als wij zijn uitgegeten, zijn we hem kwijt. Waarschijnlijk zit hij gezellig bij de chefs in de keuken, maar hij had iets vaker zijn hoofd om de hoek kunnen steken om te kijken of we nog iets hadden gewild.
Kans op een tweede bezoek
Absoluut aanwezig. Niet deze week en waarschijnlijk ook niet deze maand, want je moet per persoon wel rekenen op een euro of 80. Maar als er iets te vieren is of ik simpelweg zin heb om in ruil voor een bom duiten in een prettige setting verrast te worden door een originele menukaart, keer ik graag terug.
Gelkingestraat 58
www.proevens.nl
Prijs viergangen-verrassingsmenu €43,50. A la carte: voorgerechten €12,75, tussengerechten €13,50, hoofdgerechten €22,50, nagerechten €8,50.