Van koffiebar tot wijnbar en cocktailbar: bij Mr. Mofongo kun je de hele dag terecht voor je vochtinfuus. Wij strijken hier dan ook regelmatig neer voor een borrel, maar het avondmaal schoot er altijd bij in. Tot nu.
Sfeer
Patrick Beijk, de man achter Mr. Mofongo, overbuurman The Dog’s Bollocks en de nog te bouwen foodhallen aan de Grote Markt, houdt niet van stilstand. Dus breidde Mr. Mofongo de afgelopen jaren steeds verder uit naar boven: er kwam een hightech cocktailbar en daarna volgden een hippe wijnbar en een kleine koffiebar. Alleen het deel van de zaak dat oorspronkelijk héél Mr. Mofongo was, waar het diner wordt geserveerd, is op wat cosmetische veranderingen na nog lekker vertrouwd. Veel donkerbruin hout, verwijzingen naar de verre reizen die fictieve naamgever Maximo Mofongo maakte: gewoon gezellig.
Eten
De menukaart is behoorlijk uitgebreid en vrij vlees-centrisch, valt ons op. Van de 15 hoofdgerechten zijn er maar 3 vegetarisch, toch wat mager in een tijd van toenemend flexitarisme. We kunnen kiezen uit onder meer geroosterde kip, steaks, spareribs, dorade of diverse noedel- en pastagerechten. De gerechten komen uit alle windstreken en dat past bij het verhaal van Mr. Mofongo dat avonturier Maximo de lekkerste recepten van zijn reizen mee naar Groningen heeft genomen. Maar als we dan toch kritisch zijn: het zijn natuurlijk vooral de al bekende publieksfavorieten.
Tafelgenoot gaat van start met de seafood ceviche, waarin we zalm en garnaaltjes ontdekken en een derde soort die we niet zo snel kunnen identificeren. De vis wordt begeleid door rolletjes komkommer, Japanse mayonaise en ponzu, een Japanse citrus-sojasaus. Lekker fris, vindt tafelgenoot. De wasabicracker zorgt voor een welkom knapperig element.
Ik heb de salade met hokkaido-pompoen en samosa’s besteld. Dat lijkt een nogal groot gerecht als voorafje, maar in de praktijk valt het mee: die slabladeren vullen niet zo. Het is een mix van slasoorten en tatsoi – familie van de paksoi – aangemaakt met pompoenchutney, pompoenpitten en geitenkaas. Die tatsoi is een leuke toevoeging, maar het zoete van de chutney overheerst te veel. De samosa’s met hun groentevulling bieden gelukkig nog wat hartig tegenwicht.
Het hoofdgerecht van tafelgenoot, Javaanse kipsaté, doet ons even met de ogen knipperen: in plaats van twee gewone spiesjes krijgt ze één enorm exemplaar. Toch een leuke twist op een verder klassiek gerecht. Het kippendijvlees is lekker mals, de satésaus smakelijk, de witte rijst heeft een mooie droge korrel en als bijgerechten liggen er kroepoek, atjar en seroendeng op het bord: precies wat je verwacht.
Ik heb ondertussen een groot bord noedels met groenten en teriyakisaus voor me staan. De dunne sojasaus is wat naar onder gezakt, waardoor de eerste happen vooral naar deeg smaken. Maar wanneer ik de noedels nog wat mix is het beter en proef ik een prettige hoeveelheid pit. De kokos die op de menukaart genoemd werd pik ik er niet uit en de beloofde paddenstoelen zijn een paar fijngesneden stukjes. Qua vulling zijn het vooral de verse spinazie, peultjes en paprika die het ‘m doen. Het is al met al nogal een bord vol en ik moet op tweederde de strijd opgeven, omdat we tenslotte ook nog een dessert moeten testen.
Voor tafelgenoot wordt dat een citroentaartje, dat verborgen gaat onder een enorme berg limoncello-slagroom met mini-merengues en een bol hazelnootijs. Dat ijs is wel lekker, maar niet zo’n gelukkige combinatie: het overheerst de citroensmaak van het taartje.
Mijn dessert is een beetje een gekke ratjetoe. Op basis van de minimalistische omschrijving op de kaart verwachtte ik een soort alternatieve bananensplit, maar wat ik krijg is een bakje met daarin een paar stukken in rum gekarameliseerde banaan en daarnaast een glas chocolademilkshake met een bolletje kokosijs erin en twee flinke stukken pure chocolade met hazelnoten. Het is vooral veel en heeft weinig samenhang: niet het meest geslaagde idee van de kok.
Bediening
We waren laat met onze reservering, dus konden we alleen nog een tafeltje krijgen tot 20 uur. Dat geeft ons 2 uur de tijd voor 3 gangen en dat lukt precies, doordat het eten telkens verrassend snel op tafel staat. Harde werkers, daar in de keuken. Of het eten vraagt weinig bereidingstijd, dat kan natuurlijk ook. De bediening is al even vlot en efficiënt: drankjes komen snel, er wordt een aantal keer gecheckt of alles in orde is en klokslag 20 uur ligt de rekening op tafel. Toch voelt het nooit alsof ze ons snel de deur uit willen hebben: we worden enthousiast geholpen en krijgen zelfs nog het een en ander te horen over de wijnen op de kaart.
Kans op een tweede bezoek
Je vindt ons hier zonder twijfel nog vaker terug voor een drankje. En het zou zomaar kunnen dat we dan blijven hangen voor het eten, want ondanks de kritiekpuntjes gingen we hier voldaan weg.
Oude Boteringestraat 26
www.mofongo.nl
Prijs driegangenmenu €28 – €45