Wie z’n restaurant De Zevende Hemel noemt, schept nogal wat verwachtingen bij de gasten. Inmiddels heeft de zaak tegenover de Nieuwe Kerk een nieuwe eigenaar, maar de naam is gebleven. Belanden we vanavond in hogere sferen?
Sfeer
De Zevende Hemel heeft een tijdloos eetcafé-interieur, oud maar netjes. Donkerbruin gebeitste tafeltjes en dito caféstoelen, een honingblonde houten vloer, muren in crèmekleur en lampen aan het plafond die wel iets weg hebben van een kroonluchter. Aan de muren hangen her en der wat schilderijen met Renaissance-afbeeldingen van engeltjes en andere hemelse figuren, op tafel liggen papieren servetten. Wat opvalt is de piano in het midden van de zaak. Die staat daar niet alleen voor de sier: in de loop van de avond schuift een van de obers aan om te spelen. Dat gebeurt vrijwel elke avond, lezen we op de website van de zaak. Leuk, want dat geeft net wat extra cachet aan zo’n etentje.
Eten
We zijn hier omdat we nog een AH-dinerbon hadden liggen. En we blijven Nederlanders natuurlijk, dus tegen twee diners voor de prijs van één zeggen we geen nee. Bij De Zevende Hemel krijg je dan een aangepast menu om uit te kiezen, maar enig vergelijkend onderzoek leert dat daar gewoon de meeste gerechten van de reguliere kaart op staan. Ook fijn: de prijs van het driegangenmenu is niet opeens kunstmatig opgeschroefd, wat we wel eens tegenkomen.
Om mee te beginnen krijgen we een amuse, een mini-toastje met geitenkaas en pinda. Snickers met geitenkaas, beoordeelt tafelgenoot de smaak, maar verrassend genoeg gaat dat best samen.
We vervolgen met twee koude voorgerechten. Tafelgenoot kiest voor de rouleau van kabeljauw. ,,Met wortel, komkommer en citroen”, meldt de kaart, maar wat voor haar neus verschijnt is interessanter dan het klinkt. De kabeljauw is tot een soort paté verwerkt met wortel als jasje en de citroen komt terug in de vorm van sorbetijs. Een spannende keus, al is ie niet helemaal goed gelukt: het ijs overheerst de smaak van de vis te veel.
Mijn pulled pork is heerlijk smeuïg en goed op smaak gebracht met hoisinsaus. Witlof en radijs zorgen voor een bite en dotjes sinaasappelsaus geven tegenwicht aan de bittere groente. Er liggen ook nog een paar velletjes op het bord die ik niet zo snel thuis kan brengen. Ze begonnen knapperig, maar zijn zo flinterdun dat ze al snel het vocht uit het gerecht opnemen. Da’s dan weer jammer.
Tafelgenoot houdt het bij vis vanavond, want dat komt thuis niet zo vaak op tafel. Schelvis dit keer, op de huid gebakken en geserveerd met tomatenrisotto en wat groenten die in hun geheel bereid zijn: een peentje, een peul, een bosui. Goed eten, vindt ze, al had de vis niet langer gegaard moeten worden. Mijn kom couscous bestaat vooral uit veel couscous, de dot citroenhangop en peen, peul en paprika er bovenop ten spijt. Wel smakelijk, maar een tikje eentonig.
Het zijn allebei geen grote gerechten, die los van een klein schaaltje koolsalade zonder andere bijgerechten worden geserveerd. Nu we drie gangen krijgen is dat niet zo’n probleem, maar als je het bij twee gangen of maar eentje houdt zal het voor veel mensen wat weinig zijn.
Ik sluit af met een bordje chocolade, banaan en karamel. Een donkere mousse, een taartje van witte chocola en ijs van gezouten karamel, met stukjes gekarameliseerde banaan erbij: jum, helemaal met de muskaatwijn erbij die de eigenaar uitgekozen heeft.
Omdat tafelgenoot meer van hartig houdt dan van zoet is ze erg opgetogen dat ze een kaasplankje als nagerecht kan bestellen. Ze krijgt vier verschillende soorten – waaronder een Friese tynjetaler – met wat ongezouten noten, een stukje brood en wat appelcompote. Met een glaasje PX-sherry erbij is ze is dik tevreden.
Bediening
Dit is waar De Zevende Hemel er echt uit springt. Bij binnenkomst worden onze jassen aangenomen, we krijgen uitgebreid uitleg over eten en drinken en ook aan de details kun je merken dat hier mensen rondlopen met verstand van zaken. De manier waarop de wijn wordt ingeschonken, bijvoorbeeld – we mogen eerst even proeven – en hoe de borden worden neergezet. Er wordt voor ons beiden een passende dessertwijn bij het nagerecht uitgezocht en we krijgen een kort college over de bereiding van Pedro Ximénez-sherry. ,,De bediening van een sterrenrestaurant in een eetcafé”, vindt tafelgenoot. Deze jongemannen bewijzen het belang van de bediening voor de ervaring van de gasten maar weer eens. En dan spelen ze ook nog eens leuk piano: wij zijn onder de indruk.
Kans op een tweede bezoek
We hebben prima gegeten bij De Zevende Hemel, maar dat kan bij meer zaakjes in de stad. Wat de avond voor ons memorabel maakte was de bediening: die trekt het hele eetcafé een niveau omhoog en dat kom je niet veel tegen in Groningen.
Zuiderkerkstraat 2
www.zevendehemel.nl
Prijs driegangenmenu €30 – €35