Aan de Rodeweg, net om de hoek van de Korreweg, is een hip horecastreekje ontstaan. De pizzabakkers van Buurman & Buurman kregen gezelschap van speciaalbier-eetcafé Beer&. Maar is hip ook lekker?
Sfeer
De vrolijke hipster-look van voorganger De Boom heeft plaats gemaakt voor een wat ingetogener interieur. Muren in gebroken wit en lichtgrijs, ruwhouten tafels gedekt met bruin pakpapier en erboven peertjes zonder kap. Dat klinkt minimalistisch, maar in de praktijk levert het een gezellige ruimte op. Langs het raam en de muur staan vierpersoonstafels en daar tussenin een rij strak tegen elkaar geplaatste tweepersoonstafeltjes, waaraan voor ons een plekje gereserveerd is. We vinden het wel een gezellig idee, zo’n stamtafel waar je direct naast onbekenden zit te eten, maar dat komt misschien ook omdat we geen buren hebben vandaag. Oftewel: geen afleidend geneuzel van wildvreemden om ons ruw wakker te schudden uit die idylle.
Eten
Het menu bij Beer& is met drie voorgerechten en zes hoofdgerechten niet heel groot, maar liefhebbers van vlees, vis of vegetarisch worden precies gelijk behandeld. Het voordeel van zo’n beperkte kaart is dat je de prijzen relatief laag kunt houden. Een nadeel is er ook, ontdekken we: wanneer je de ribeye als hoofdgerecht wilt, valt het enige voorgerecht met vlees automatisch af. Dat is namelijk ook ribeye. Tafelgenoot neemt daarom haar toevlucht tot de borrelkaart met kleine gerechten en bestelt vooraf de pork belly chunks (8 euro), stukken krokant gebakken buikspek met een compote van zilverui, opgediend op een houten plank. Het blijkt een gelukkige keus: een krokante buitenkant, botermals vlees daaronder.
Mijn vegetarische voorgerecht (8 euro) is van een heel andere orde: eleganter van smaak en een plaatje om te zien. Het heeft de poëtische naam ‘Boswandeling’ gekregen, omdat er verschillende soorten bospaddenstoelen in oplopende smaakintensiteit zijn gebruikt. Je moet dus aan de ene kant van het ‘paadje’ beginnen, legt gastheer Sjoerd uit, en zo je weg vervolgen naar de overzijde. De smaakverschillen van de plakjes paddenstoel, die in een zure marinade hebben gelegen, zijn vrij subtiel en daarmee minder geschikt voor als je tijdens het eten druk met je tafelgenoot aan het praten bent. Maar het is een leuk gerecht: tussendoor zijn groentechips van witte pastinaak en paarse aardappel gedrapeerd en het geheel ligt op een bedje ‘aarde’ dat ook van paddenstoelen is gemaakt.
Ik begon de avond met een van de twee witte huiswijnen. Bij Beer& draait het natuurlijk meer om bier, maar ook wijndrinkers komen hier aan hun trekken: de blend van marsanne en viognier in mijn glas is strak en drinkt lekker weg. Voor het hoofdgerecht kiezen tafelgenoot en ik allebei voor een biertje. Op het menu staan geen bier-spijscombinaties aangeraden, dus vragen we Sjoerd om advies. Bij de gegrilde ribeye van tafelgenoot raadt hij een rokerig donker bier aan: Koud Vuur van Bax.
Het vlees bij Beer& komt van De Marktslager. Over de kwaliteit daarvan waren we bij Block & Barrels – dat zijn steaks bij dezelfde Groningse slager betrekt – al te spreken en dat is hier niet anders. Voor 17,50 euro is het bepaald geen zuinig stuk ribeye dat op het bord van tafelgenoot ligt, al had het wel wat warmer opgediend mogen worden. Een klassieke Argentijnse saus begeleidt het gegrilde vlees: chimichurri, gemaakt van peterselie en Spaanse peper. De puree van gepofte sjalotten en gekonfijte paarse truffelaardappel zijn niet klassiek Argentijns, maar passen er wel goed bij.
Ik drink een La Trappe Dubbel bij mijn hoofdgerecht, een poppadumbakje gevuld met vegetarische bonencassoulet (15 euro). Het zoete, donkere bier past prima bij de winterse stoofschotel met zijn krachtige, rijke smaak. Een cassoulet wordt normaal gesproken gemaakt met bonen en vlees, maar zelfs een verstokte carnivoor zou in deze versie het vlees niet missen.
We hebben er bakjes friet en salade (2,50 euro elk) bij besteld, maar als je meerdere gangen neemt is dat eigenlijk niet nodig: de hoofdgerechten staan op zichzelf. Ze blijven dus deels onaangeroerd, hoewel ze prima smaken. De frietjes knapperig en goed gekruid, rucola met fijngesneden rauwkost voorzien van smakelijke dressing.
Tafelgenoot geeft de strijd daarna op, maar ik eindig met de bread and butter pudding (6,50 euro). Dat is nogal een machtig gerecht doorgaans – brood overgoten met een custardmengsel, gebakken in de oven – maar hier valt het erg mee. Het is een bescheiden reep deeg, bestrooid met bruine suiker en begeleid door een goddelijke karamel waar zeezout en szechuan-peper aan te pas zijn gekomen. Al dat zoet wordt opgefrist door bramen, frambozen en bosbessen: daar lust ik nog wel een bordje van.
Bediening
Gastheer Sjoerd Tjio – samen met Jorn Steenhuis eigenaar van de zaak – verstaat de kunst om je welkom te laten voelen in zijn restaurant. Hij zwiert door de zaak om iedereen van advies te voorzien over bijpassende wijnen en bieren bij het eten, houdt lege glazen goed in de gaten en komt regelmatig naar ons welbevinden informeren. Wij voelen ons prima verzorgd.
Kans op een tweede bezoek
Tafelgenoot is inmiddels zo’n beetje kind aan huis hier en dat snap ik wel. Je vindt bij Beer& het fijne sfeertje en de prijzen van een buurtrestaurant, maar eten en bediening van de betere zaken uit het middensegment. Ook mij zien ze hier nog wel eens vaker terug, dus.