Even niet goed naar de planning gekeken en opeens hadden we twee recensies van ’t Zwarte Schaap. Het eindoordeel was echter vrijwel hetzelfde.
Sfeer
Het terras van ’t Zwarte Schaap neemt een flink deel van de stoep aan het Schuitendiep in beslag. Het is dan ook een van de belangrijkste verkooppunten van het eetcafé: eten en drinken met uitzicht op de grachten. Als de zon ondergaat houden vuurkorven je warm, of je zoekt binnen een tafeltje achter de glazen pui. In de zomer staat die open, met als nadeel dat de tafeltjes binnen nogal stoffig raken, valt recensent 2 op. Even een doekje eroverheen voor er eten geserveerd wordt zou geen overbodige luxe zijn. Het interieur van ’t Zwarte Schaap, variant bruin café, is verder vrij dertien in een dozijn, maar wel netjes: al het houtwerk zit strak in de verf.
Eten
We krijgen een amuse van de zaak. Leuk, want dat verwacht je niet in een eetcafé. Klein minpuntje is dat het een amuse met vlees is, want er zijn tegenwoordig toch behoorlijk wat vegetariërs. Zo ook in ons gezelschap, dus ik ontferm me over haar cracker met rosbief en limoenmayonaise. Geen straf.
Recensent 1 slaat de voorgerechten helemaal over; het gezelschap van recensent 2 houdt het bij een gedeeld broodplankje. Dat bestaat uit een mooie knapperige bol met prima aioli en kruidenboter. De pesto is een tikje te laf. De witte wijn die ze er bij drinken valt erg in de smaak: een van de betere huiswijnen die we kregen in de Groninger cafés. Mooi ook dat er bij elk gerecht op de kaart een wijnsuggestie staat.
’t Zwarte Schaap houdt van vis: de mosselen worden in drie bereidingen aangeboden en ieder jaar wordt er een haringparty georganiseerd om de nieuwe lichting Hollandse nieuwe te vieren. Ze moeten wel kennis hebben van al het moois in de zee, concludeert recensent 1, die daarom de zalmfilet bestelt. Haar tafelgenoot gaat voor het traditionele café-eten en neemt een hamburger op een briochebroodje.
Als het eten wordt opgediend werpt ze een jaloerse blik naar links: hier staat een torenhoog broodje met alles erop en eraan. Hamburger, augurk, gebakken ei, kaas: een heuse katerburger. En lekker is hij ook nog, mede dankzij de twist die het zoetige briochebroodje geeft aan de traditionele hamburgersmaken.
Recensent 1 troost zich met de gedachte dat de zalmfilet gezonder oogt. Hij heeft echter een flink aantal minuten te veel in de pan doorgebracht, waardoor het resultaat pijnlijk veel begint te lijken op de droge zalmgort die je in een blikje aantreft. Een van de tafelgenoten van recensent 2 heeft een paar dagen later meer geluk: bij haar is de zalm wel goed bereid. Over de antiboise, een soort salsa van tomaat, knoflook, kappertjes en zwarte olijven, zijn ze allebei te spreken: die is fris en prima op de zalm afgestemd.
Recensent 2 heeft de varkenssaté besteld en krijgt een spies met gigantische stukken vlees eraan. Die zijn gaar van binnen – wel een tikje aan de droge kant – en lekker crispy van buiten. Er zit gelukkige flink veel smakelijke satésaus bij, wat, laten we het toegeven, toch de belangrijkste reden is om saté te bestellen.
De vegetarische couscousschotel met bloemkool en spinazie van de tweede tafelgenoot ziet er aanlokkelijk uit, zo met een azuurblauw geglazuurd bord als ondergrond. En het smaakt ook goed, vindt ze, maar erg veel is het niet: ze moet flink van de bijgeleverde patat eten om haar maag te vullen.
Over de bijgerechten gesproken: beide recensenten krijgen behalve friet ook een schaal gegratineerde aardappelen. Honger hoeven we dus niet te lijden, maar het zijn wel erg veel koolhydraten bij elkaar. Een bakje warme groente in plaats van de aardappelen hadden we ook prima gevonden, vooral omdat de salade nogal sneu is: krulsla zonder dressing, met wat stukjes paprika en flinke croutons erdoor.
Recensent 2 neemt als enige nog een nagerecht, en daar krijgt ze spijt van: wat een aanfluiting. Het ‘citroendessert’, op de menukaart toegelicht met de kreten ‘frambozen – pistache – gele room’, bestaat uit twee kleine ronde crackers met een dot banketbakkersroom en wat frambozen ertussen. Eromheen zijn wat fijngehakte pistachenoten in olie gedrapeerd. Zij en haar tafelgenoten kijken elkaar verbaasd aan: durven ze dit werkelijk te serveren voor 7 euro? Crackers met room? En waar is de citroen eigenlijk in dit nagerecht? Ze wil haar teleurstelling laten blijken, maar de bediening is even nergens te bekennen. En wanneer er afgeruimd wordt, wordt er niet gevraagd hoe het dessert beviel.
Bediening
De bediening bestaat uit harde werkers, noteert recensent 1, wat nodig is in een ruim café met veel zitgelegenheid en een uitgebreid terras. Tijdens beide bezoeken worden we vriendelijk geholpen, maar de drukte zorgt er wel voor dat er maar weinig echte aandacht voor de gast is. Recensent 1 moet een ober erop attenderen dat de salade niet gebracht is en bij recensent 2 komt na het uitserveren van het nagerecht helemaal niemand van het personeel meer langs. Zo wordt het haar wel erg lastig gemaakt om feedback te geven.
Kans op een tweede bezoek
Hierover zijn de recensenten het eens: niet heel groot. Of het moet voor de prima wijn zijn, die hier geserveerd wordt met een leuk uitzicht. Maar er zijn geduchte terrasconcurrenten in de stad die voor hetzelfde geld beter eten uitserveren, waaronder diverse buren ter linker- en rechterzijde.
Schuitendiep 52
www.hetzwarteschaap.nl
Prijs driegangenmenu €27 -€44