De beste pizza’s van de stad eet je bij Buurman & Buurman, al zeggen ze het zelf. Het zijn in ieder geval de snelste pizza’s: drie minuten in de houtoven is genoeg.
Zo’n dikbelegde pizza met een flinke laag bubbelende kaas, net gloeiend heet uit de oven, waar het vet vanaf druipt… Zo’n pizza krijg je dus niet bij Buurman & Buurman, de nieuwe pizzeria aan de Rodeweg. Douwe Grootendorst gaat nog net niet rillen bij de gedachte. ,,Dat ligt dan tien minuten in de oven, zodat alle ingrediënten eens flink op elkaar in kunnen trekken en je de smaken nauwelijks meer van elkaar kunt onderscheiden.”
Hij, zijn broer Sjoerd en vriendin Anouk van Ham, het trio achter Buurman & Buurman, pakken het anders aan. Neem de salamipizza. De dunne pizzabodem, belegd met tomatensaus, buffelmozzarella en een beetje rode ui, gaat drie minuten de gloeiend hete houtoven in en wordt daarna in de open keuken afgemaakt met plakjes venkelsalami en ‘regendruppels’ – ingelegde rode minipepertjes – plus wat rucola en grofgeraspte Parmezaanse kaas. Koude ingrediënten dus. ,,Daardoor is de pizza ook meteen op de juiste temperatuur om op te eten”, zegt Douwe. ,,Bij andere pizza’s val je aan en verbrand je je gehemelte.”
Zo maken ze de beste pizza’s van Groningen, durven ze te stellen. En nu al geven veel Stadjers ze daar gelijk in, vertelt Anouk. ,,Het is behoorlijk druk”, zegt ze trots, ,,zeker als je bedenkt dat we nog niet zo lang open zijn.” Ondertussen hangt Sjoerd aan de lijn met iemand die een tafel wil reserveren. ,,Gisteren is ze hier voor het eerst komen eten”, grinnikt hij.
De kaart is klein: acht pizza’s staan erop, waarvan de helft vegetarisch. De basic Margherita, de salamipizza, maar ook de Ruben met chorizo, gorgonzola en feta of de Groene Veggie met spinazie-basilicumsaus, cherrytomaatjes, kastanjechampignons, cashewnoten en olijven. Een halal-pizza komt daar binnenkort nog bij.
De nodige concurrerende pizzabakkers kwamen al proeven, vertelt Douwe. ,,Sommigen zijn Italiaans, die vonden het mooi om onze oven te zien. ‘Zo werden ze bij ons in Italië ook gemaakt’, zeiden ze. Maar ja, bij hun zaak kan dat niet uit.”
Want stoken op hout is duurder dan op gas of elektriciteit. ,,Er gaat zo twee kuub per maand doorheen”, aldus Sjoerd. Maar dat is het wel waard, vindt het trio. ,,Het levert gewoon veel lekkerdere pizza’s op. Ze hoeven maar heel kort in de oven omdat de temperatuur zo hoog is. De steen in de oven wordt 330 tot 360 graden. En ze liggen direct naast het brandende hout, dat geeft extra smaak.”
Arbeidsintensief is het wel, want de oven moet al twee uur van tevoren opgestookt worden. En dan maken ze ook nog eens alle ingrediënten zelf klaar: ze snijden het vlees en de groenten, raspen de kaas, kneden het deeg en koken de tomatensaus. Toch zijn de prijzen – van €8 tot €12,50 voor een pizza – vergelijkbaar met die van andere pizzeria’s in de stad. ,,Het blijft wel Groningen, veel meer willen mensen ook niet betalen. Maar dat vinden we niet erg, we hoeven niet de hoofdprijs. We vinden het gewoon erg leuk dat mensen net zo enthousiast zijn over onze pizza’s als wij zelf”, zegt Anouk.
Die pizza’s zijn overigens geen Groningse originelen. De eerste vestiging van Buurman & Buurman staat in Amsterdam, opgericht door – jawel – twee buurmannen. Douwe, bevriend met een van de buurmannen, kwam er regelmatig een pizzaatje eten, constateerde dat er in heel de stad Groningen nog geen pizzeria was met een houtoven en stelde aan broer Sjoerd – zelf net uit Amsterdam teruggekeerd naar zijn geboorteprovincie – voor om een eigen vestiging te openen. ,,We hebben alledrie de nodige horeca-ervaring, dus dat werkte goed. Anouk is sterk in de bediening, die ziet wat mensen nodig hebben. Sjoerd is echt de kok van ons drieën, hij heeft al veel met eten gewerkt. En ik doe veel achter de schermen, de financiën en de social media.”
Terwijl de plannen voor de Groningse Buurman & Buurman gesmeed werden, kwam De Uurwerker ook met een houtoven voor pizza’s. Die primeur liepen ze dus mis. Balen, ja, maar dat bracht ze niet op andere ideeën: eind oktober ging de zaak open. Met op het menu de Amsterdamse favorieten. ,,Over een jaar gaan we waarschijnlijk ook wel onze eigen combinaties verzinnen”, denkt Anouk. ,,Maar eerst zo maar eens beginnen, met bewezen successen.”