Als je bij Mulder of Oberland gegeten hebt, zou het zomaar kunnen dat je er wijn bij dronk die wijnconsulent Karel Meesters voor je uitkoos. De Stadjer speurt de wijngaarden van Europa af op zoek naar onontdekte pareltjes.
Alsof het een soort uithangbord is: aan de gevel van het huis van Karel Meesters, een hofjeswoning in de Plantsoenbuurt, groeien druivenranken. De vruchten zijn bijna plukrijp. Nee, daar maakt hij niet zijn eigen wijn van, dat laat hij liever over aan de professionals. Maar hij kan je precies vertellen wie er wél wijn produceert die de goedkeuring van kenners kan wegdragen.
Meesters, bioloog van oorsprong, heeft er zijn werk van gemaakt om de betere wijnen op te sporen, die je niet in de supermarkt vindt en meestal ook niet bij de wijnhandel. Wijnen van kleine, onbekende huizen zijn het veelal, die vaak nog maar net begonnen zijn met exporteren naar het buitenland. ,,Dat houdt de wijnen betaalbaar.” Wijnconsultant, noemt hij zich. Hij bemiddelt tussen producenten en importeurs, stelt het wijnassortiment van biologische groothandel De Nieuwe Band in Marum samen en verkoopt ook zelf wijn via zijn webshop.
In Groningen rekent hij Café Mulder, Oberland, Eetwaar en Pauw tot zijn klanten, somt hij op. ,,Maar ik verkoop ook aan een groeiende groep particulieren die goed weten wat er te koop is en wel eens iets boeienders willen dan wat je in de supermarkt kunt krijgen.” Aan de meeste wijn is namelijk weinig spannends meer te beleven, stelt Meesters. ,,Het lijkt allemaal op elkaar: soepel, zuiver, rond, weinig stroefheid. Dat is best lekker, maar je wilt wel weer eens iets met meer karakter.”
‘De instap is lager geworden’
Wie 25 jaar geleden goedkope wijn kocht, kon zomaar een fles azijn tegenkomen. Nu drinkt ook een fles van €3,50 prima weg. ,,Dat komt doordat de techniek enorm verbeterd is. Dat heeft zo z’n voordelen natuurlijk, de instap is veel lager geworden voor beginnende wijndrinkers. Maar zulke wijn is vaak te zoet en ruikt naar niks. Je hoopt dus dat ze ook de volgende stap zetten.”
De stap naar ‘wilde wijn’, bijvoorbeeld, de nieuwste trend in wijnminnend Nederland. Daarmee worden wijnen bedoeld die spontaan tot gisting zijn gekomen en waar geen suiker, sulfiet of andere toevoegingen aan zijn gedaan. Je plukt alleen de beste druiven en laat de natuur zijn werk doen, simpel gezegd. ,,Het eindresultaat is daardoor veel onvoorspelbaarder, het levert lang niet altijd lekkere wijn op. Maar de Oostenrijkse wijnmaker Alexander Koppitsch slaagt er toch elke keer in hele goede wilde wijnen te produceren.”
Uit Oostenrijk komen op dit moment sowieso de betere wijnen, zegt Meesters. Het land had niet zo’n goede reputatie op wijngebied – er kwam vooral goedkope zoete meuk vandaan – maar na een schandaal met antivries als zoetstof midden jaren tachtig is het roer radicaal omgegooid. Nu zijn de Oostenrijkers voorlopers op het gebied van biologische kwaliteitswijn. ,,De sjoemelaars werden afgezet en de jongere generatie wijnmakers had de productie binnen de kortste keren weer op poten. Maar het buitenland ontdekt nu ook hoe goed die wijnen zijn, waardoor de prijzen stijgen. Over een paar jaar hebben ze zich uit de markt geprezen, verwacht ik, net als met bourgogne gebeurd is.”
‘Biologische wijn is enorm verbeterd’
Gelukkig is Oostenrijk niet het enige land waar goede biologische wijn vandaan komt. Was biowijn een paar jaar geleden vaak nog van twijfelachtige kwaliteit, tegenwoordig kun je gerust een flesje kopen. ,,Biologische wijn is enorm verbeterd. Vroeger werd zulke wijn gemaakt door idealisten, mensen die vonden dat er biologische wijn moest komen, maar die weinig kennis van zaken hadden. Maar nu vindt ook de jonge garde onder de wijnmakers, die het bedrijf van zijn ouders heeft overgenomen, dat het anders moet: door nieuwe meetmethoden is veel duidelijker wat het gifgehalte is in reguliere wijn. Nu is 5 tot 10 procent van de wijnproducenten biologisch. Spanje loopt daarin voor, maar Duitsland ook.”
Meesters weet, mede dankzij zijn werk voor De Nieuwe Band, goed wat er te krijgen is aan biologische wijn. Maar het assortiment dat hij zelf verkoopt is niet strikt biologisch. ,,Biologisch is voor mijn klanten een bonus, geen eis. Karakter is het belangrijkst.”
Het aanbod wisselt ook sterk: het is maar net welke interessante wijnen hij kan vinden. ,,Als ik geen goede bourgogne kan vinden, dan bied ik geen bourgogne aan. Ik hoef ook niet per se een Medoc of een Elzas aan te bieden omdat daar vraag naar is. Ik verkoop de wijnen die ik leuk vind, en hopelijk worden mijn klanten aangestoken door mijn enthousiasme. Ik ben geen drammer, verkopen moet geen truc zijn. Als jij bij mij koopt heb je blijkbaar dezelfde klik met wijn als ik, daar word ik elke keer weer blij van.”
Kijk voor meer informatie op goedewijn.info en winescout.info