Lunchrecensie: De Rode Loper

Samengevat
Sfeer
7
Eten
7
Bediening
8
Prijs-kwaliteit
7.5
7.4

Brasserie De Rode Loper ligt op mijn route naar de binnenstad, maar ik ging er nog nooit naar binnen. Tot ik ‘Te koop’ zie staan op de etalageruit. Tijd voor een laatste maal nu het nog kan.

Sfeer

De naam ‘De Rode Loper’ verwijst naar de rode stoepstenen van de Nieuwe Ebbingestraat, vertelt eigenaar Niklaas. De Ebbingestraat gold van oudsher namelijk als toegangsweg tot de binnenstad voor bezoekers uit de provincie. In de zaak zelf zou een rode loper ook niet misstaan, want de huidige vloerbedekking doet wat grauw aan. Desalniettemin voelen kameraad en ik ons speciale gasten, ook omdat wij als dertigers opvallen tussen het seniorenpubliek.

We hebben een voorkeur voor natuurlijk licht, dus belanden we voorin de zaak. De frisse lucht die door de voordeur naar binnen blaast is prettig, want de verwarming staat vrij hoog. De Rode Loper is netjes ingericht, maar ook wat ouderwets, met  bloemenbehang en kunststof kroonluchters. ,,Sommige van onze gasten komen hier al twintig jaar en daar houden we rekening mee”, licht mede-eigenaar Jelle toe.

Eten

De menukaart biedt een lange lijst met opties: tosti’s, pannenkoeken, maaltijdsalades en broodjes, waarbij we in die laatste categorie kunnen kiezen uit croissants, pistolets, ciabatta, baguettes, Italiaanse bollen en Waldkorn-triangels. Dat levert in combinatie met de gangbare kaas-, vlees- en vissoorten een royale keuze op. De Italiaanse bol met huisgemaakte kippenragout trekt onze aandacht, maar we besluiten toch allebei tot een broodje kaas uit de oven. Het wordt een pistolet geitenkaas met rode pepers en bieslook voor mijn tafelgenoot en ik waag me aan de Italiaanse bol met gorgonzola en honing.

De bediening verzekert ons dat een salade is inbegrepen, maar ‘salade’ blijkt bij nader inzien een vrije vertaling van ‘garnituurtje’. Op mijn bord tref ik een Italiaanse bol belegd met twee flinke plakken gorgonzola, een campingkuipje honing en een schaaltje met een ruime hoeveelheid pijnboompitten. Dat wordt DIY-stijl beleggen. De sterk smakende gorgonzola domineert het broodje, dus dat had best een kleinere hoeveelheid mogen zijn. En ik mis een fris-zoete tegenhanger voor de kaas die ook met de honing kan concurreren, zoals appel, peer of verse vijg.

Mijn tafelgenoot houdt er met een goed gevulde maag een nuchter standpunt op na: ,,What you see is what you get.”  Hij vertrekt verzadigd, ik met een licht opgeblazen gevoel.

Bediening

Jelle en Niklaas geven de brasserie een gezicht: ze maken graag een praatje en stralen oprecht plezier en interesse uit. Bij thuiskomst ontdek ik dat er een extra frisdrank is aangeslagen en een koude chocolademelk in plaats van een warme. Het prijsverschil bedraagt 3 euro, maar dat beschouw ik met terugwerkende kracht maar als een extra fooi voor de vriendelijke bediening.

Kans op een tweede bezoek

Bij De Rode Loper ben je qua assortiment niet snel uitgegeten en als normaal gek genoeg is voor je, zit je hier op de juiste plek. Wellicht kom ik er nog eens terug voor een kletspraatje en de specialiteit van het huis: een broodje gehakt, paprika, uien, champignons en kruiden.

 

praktische info

Nieuwe Ebbingestraat 7
www.brasseriederodeloper.nl
Prijs lunchgerechten: €4 – €7