Bijna twee jaar geleden liepen mensen nog nieuwsgierig langs het pand tegenover biercafé De Pintelier. De Uurwerker zou in het nieuwe studiejaar openen en moest dé nieuwe studentenspot worden. Daar zijn ze absoluut in geslaagd, maar als bijkomend resultaat is de knusheid ver te zoeken.
Sfeer
Hypersnel gratis internet, studieplekken, en eten met een biertje voor tien euro. Een studentenspot is het geworden. Zelfs op maandag komen er drommen mensen binnenwandelen en met mooi weer zitten de picknicktafels die het terras van De Pintelier met 90% hebben verkleind bomvol. De uitdossing doet denken aan Berlijn. Weinig kleur maar gezellige kaarsjes, slechtzittende stoelen maar heerlijke Chesterfieldbanken en uitzicht op de keuken. En drukte, heel veel drukte.
Eten
Ik bestel een pizza, aangezien De Uurwerker uitblinkt in houtovenpizza’s met een flinterdunne bodem en een korst die je niet tot de rand afknaagt en vervolgens op je bord teruglegt. De Adriatica bestaat uit kappertjes, rode peper en gegrilde tonijn en garnalen. Het is een blijde verrassing dat de tonijn wit is. Conclusie: vers gegrild en niet uit blik, een unicum in pizzaland. De smaken zijn bijzonder goed door de verse vis en de constant pittige aanwezigheid van rode peper. Een paar schoonheidsfoutjes: bij sommige pizzapunten heeft de rand net iets te veel van de oven gezien. En pizza’s hebben mijns inziens geen extra scheutje olijfolie nodig als ze klaar zijn, het poeltje olie doet wat vettiger aan dan nodig is.
Mijn tafelgenoot (of eigenlijk Chesterfieldbankgenoot) bestelt de weekhap: een biefstuk in rode wijnsaus met gebakken aardappels en salade. Het ziet er heerlijk uit, maar is geen royale portie. Medium gebakken graag, en dat is precies wat wordt afgeleverd. De biefstuk is heerlijk in combinatie met de saus. De aardappels krijgen een voldoende, en dat is volgens mijn tafelgenoot een compliment, want bij andere eetcafés zijn de aardappels om te huilen. De gegrilde venkel die erbij op het bord ligt had beter vervangen kunnen worden door een andere warme groente. Hier voegt het weinig toe. De salade met parmezaanse kaas, pijnboompitten, olijven en rode ui is beslist niet saai, maar heeft een overkill aan rucola. Wat is dat tegenwoordig met rucola?
Bediening
Aan de muren en op de tafels in De Uurwerker kom je constant hetzelfde woord tegen: selfservice. Je hangt zelf je jas op en bestelt je eten en drinken bij de bar. De drankjes krijg je direct mee, het eten wordt geserveerd. Je kunt het ongastvrij vinden, maar zo wordt bespaard op bediening en dus kunnen de prijzen relatief laag blijven. Verder valt er weinig te klagen: er is niets fout gegaan of gevallen en de medewerkers zijn vriendelijk.
Kans op een tweede bezoek
99%. Als je De Uurwerker eenmaal kent kom je er simpelweg regelmatig een hapje eten. Het eten is smaakvol en wordt op tijd geserveerd, de drankjes zijn niet te prijzig en in de zomer is het heerlijk zitten. Maar… die belofte van een hoofdgerecht met een drankje voor tien euro is alleen nog mogelijk als je één van de goedkoopste pizza’s bestelt. Sinds De Uurwerker aan populariteit heeft gewonnen zijn de prijzen fiks omhoog gegaan. Mijn tafelgenoot moest 15 euro betalen voor de weekhap, en dat was niet de belofte waarmee De Uurwerker zijn deuren opende.
Uurwerkersgang 24
www.uurwerker.nl
Prijs driegangenmenu €17,50 – €30