Foodguide: Lille

Stel: de Thalys heeft een leuke aanbieding ter ere van zijn twintigjarige bestaan. Alle enkeltjes kosten slechts twintig euro. Dan ga je voor een prikkie naar Parijs, toch? Nee, wij pakten de trein naar Lille, het kleine en ondergewaardeerde broertje van de hoofdstad. De plek waar Belgisch bier en bourgondisch Frankrijk elkaar treffen!

Ik ben nog nooit in Parijs geweest. Sterker nog, tot voor kort was ik waarschijnlijk de enige Nederlander die nog nooit voet in Frankrijk had gezet. Toch denk ik dat Lille zich qua culinair aanbod prima kan meten met de hoofdstad, met als extraatje Belgisch speciaalbier. Lille of Rijssel: er is niks mis met een grensgebied. Het bewijs vind je in dit lijstje hotspots.

Ik heb een potje met vlees

20160721_124406

Het wemelt in Lille van de hippe eetgelegenheden, maak je vooral geen zorgen. Toch eten veel mensen bij de zogeheten estaminets, cafés die qua interieur het midden houden tussen Oost-Duitsland en oma’s woonkamer. Hier worden traditionele gerechten geserveerd zoals ‘potjevleesch’, oftewel koud, extreem gaar vlees en groenten met gelei. Ziet er afzichtelijk uit, maar ik heb me laten vertellen dat het ‘echt wel prima was’. Blijkbaar meer voor de ervaring dan voor de smaak.

Urban Basilic Café

Voor de liefhebber van meer eigentijds eten is het Basilic Urban Café een aanrader. Het restaurant prijkt dan ook op menig trendy reishotspots-lijstje. Wij konden het niet laten en hebben hier zelfs tweemaal gegeten, vooral vanwege het heerlijkste dessert ooit (de foto zegt alles). Verder: een ruime keuze uit vlees-vis-vega burgers, tartaar van zalm en een steak tartaar die volgens velen de beste in de wijde omtrek is.

Bloempot

Foodies die naar Lille gaan zonder bij Bloempot te eten mogen zichzelf niet meer zo noemen. Bloempot is hét hippe restaurant van Lille: wij reserveerden maanden van tevoren en konden alleen nog voor de lunch aanschuiven. Maar is het alle ophef waard? Qua voor- en nagerecht: mwah. Een prima mix van venkel, tomatenwater, gepofte tomaat en courgette en toe huisgemaakte yoghurt met fruit en granola (toch gewoon muesli?) Maar het hoofdgerecht was oh zo heerlijk: witvis met bieten en bessen on steroids. Mooi op elkaar afgestemde gangen als schilderijtjes opgediend.

Flamm’s

Flammküchen, het Duitse equivalent van pizza? In Lille zit Flamm’s, blijkbaar een keten waar je onbeperkt flammküchen kan eten. Geen culinair hoogstandje, maar best een leuk concept voor een snelle hap in dinerstijl na een uitgebreide borrel, en daarom een vermelding waard. Wij hielden het keurig bij één flammküchen, maar konden een dessert-flamm met Nutella en nootjes niet aan ons voorbij laten gaan. Toegegeven: het is niet de meest fotogenieke maaltijd.

Meert

Een kiekje van de etalage en de uitnodigende taartjes van Meert, het populairste theehuis van Lille. Meert beschikt over een tjokvol theehuis, een prachtige chocolaterie als buurman en buiten een old skool ijssalon, waar ik het op een na beste ijsje ooit at, in een megaportie. Het roomijs van Venchi in Florence wint nog altijd, maar Meert blijkt een goede tweede.

Brasserie Comptoir 44

Wil je echt goed dineren in een van de gezelligste horecastraten van Lille? Reserveer dan een tafeltje bij Comptoir 44. Je kan hier heerlijk buiten zitten in een straat waar de tafeltjes op de keien staan en de auto’s ’s avonds niet mogen passeren. Geniet ondertussen van heerlijke combinaties als witvis met passievrucht en avocado, licht gegrilde tonijn met risotto en merenguetaart met citrus. Een pijnpuntje: chocolade fondant betekent in Lille niet cake met een smeltend lavacentrum, maar een soort brownie. Dat is dan wel weer jammer.

Wazemmes

Een leuke manier om de luie zondag te beginnen: de markt van Wazemmes (die overigens iedere dag open is). Tussen de kunst en slechte mode tref je hier heerlijke delicatessenkraampjes met bakken vol olijven, goed brood, prachtig fruit en alle delen van de dieren.

Fuxia

Waar ik ook op vakantie ga, ik kom op een zeker moment terecht bij een Italiaan. Een week zonder Italiaans is een week niet geleefd. Wij vonden op de hoek van een van de Franse slenterstraatjes een uitnodigend moderne mediterrane tent, Fuxia, met een menukaart vol opties die bij menig osteria nog ontbreken (risotto en melanzane alla parmigiana, bijvoorbeeld). Erbij een uitgebreide borrelkaart en een klein ijssalonnetje, en wij waren verkocht.