Je kunt niet constant eten, dus moet je het op die andere momenten doen met het beste alternatief: lezen over eten. Dit zijn de leukste, nuttigste en meest interessante artikelen over eten en drinken die we afgelopen week tegenkwamen.
Steeds meer restaurants hebben een wijnkaart die meer keuze biedt dan alleen een rode en een witte huiswijn. Da’s mooi natuurlijk, maar te vaak heeft de bediening geen idee welke wijn bij welk gerecht past. Dan moet je jezelf maar onderwijzen: Culy’s Mr. Vino legt uit hoe je een wijnkaart leest. Neem in elk geval nooit de op een na goedkoopste wijn op de kaart, zegt hij. Daarop is de marge voor de restauranthouder namelijk het grootst. Niet veel beter dan de goedkoopste wijn dus, maar wel duurder.
Whisky
Dit weekend is in de Der Aa-kerk het Whisky Festival Noord-Nederland. Ga je erheen? Lees dan om alvast in de stemming te komen het interview in Dagblad van het Noorden met whiskyschrijver Hans Offringa en whiskystoker Lisanne Benus, die allebei op het festival aanwezig zijn. Benus is met haar 26 jaar de jongste distillateur van Nederland, en een van de weinige vrouwen die het beroep uitoefent.
Wietdiner
In de New Yorkse restaurantscene doen ze erg hun best om telkens weer een originele eetervaring te bedenken. Het jongste concept: wietdiners. Spacecake in het kwadraat, zeg maar. Gasten schuiven aan voor een maal waarbij in iedere gang cannabis verwerkt is, elk diner een andere soort. De etentjes zijn besloten, omdat wiet in de staat New York nog steeds illegaal is. Grub Street schoof aan en werd high.
Instagram
Wij bij De Smaak van Stad fotograferen altijd wat er voor ons wordt neergezet in restaurants, om onze recensies mee op te leuken. Maar wij zijn bepaald niet de enigen die dat doen: hele volksstammen instagrammen tegenwoordig hun eten. Ben jij ook zo iemand? De volgende keer dat je commentaar krijgt van je tafelgenoten kun je ze om de oren slaan met dit onderzoek, waaruit blijkt dat je eten beter smaakt als je er een foto van gemaakt hebt. Doordat je het gerecht eerst beschouwt – hoe kan ik dit bord het beste fotograferen – stel je het eten ervan uit, waardoor de uiteindelijke eerste hap des te bevredigender is.
Agribeet
Stadse foodies stellen een hoop eisen aan hun eten: het moet bij kleine, regionale producenten vandaan komen, onbespoten zijn en liefst ook onverpakt. Voedseldeskundige Louise Fresco legt in Het Parool uit waarom dat nogal kortzichtig is: de groeiende wereldpopulatie kan alleen gevoed worden met een grootschalige productie. En verpakkingen zijn ook heus niet zo erg: komkommers in afbreekbaar bioplastic zijn veel langer houdbaar dan hun naakte zusjes. Ze pleit ervoor dat stadsbewoners, agribeten die ze zijn, van jongs af les krijgen over de processen die komen kijken bij de productie van ons voedsel. ,,Smaak- en boerderijlessen op scholen zijn al heel waardevol, maar wat mij betreft gaan kinderen ook mee naar de voedselverwerker en het slachthuis.”