Brussels Lof kookte al zonder vlees toen ‘vegetarisch’ nog een vies woord was. Is het restaurant met zijn tijd meegegaan? We gingen erheen voor een recensie.
Sfeer
Op zijn website belooft Brussels Lof eenvoud, warmte en ongedwongenheid, en dat klopt aardig met de uitstraling van de zaak. De ruimte is in een oogopslag te overzien: natureltinten op de muur, goede sfeerverlichting en het bekende bruingebeitste eetcafémeubilair, her en daar aangevuld met Eames-kuipstoelen. Op tafel liggen witte linnen servetten en er staat een kandelaar met een hoge, smalle kaars erin. Die vraagt erom omgestoten te worden.
Eten
We zitten hier met zijn vijven vanwege de beroemde kaasfondue van Brussels Lof, maar bij nader inzien hebben maar twee van ons daar echt zin in. Nummer drie houdt het bij enkel een hoofdgerecht en de resterende twee bestellen het driegangenverrassingsmenu van 29,50 euro. Dat laatste is uit strategische overwegingen: voor drie gangen à la carte ben je hier al gauw 35 à 45 euro kwijt.
Terwijl we op de eerste gang wachten krijgen we een plankje met brood, kruidenboter en grove salsa van tomaat en olijven. En ik weet het, een gegeven paard en zo, maar één sneetje brood per persoon? Da’s wel wat karig.
Het verrassingsvoorgerecht is geen fantasie van de chef, maar blijkt gewoon op de menukaart te staan. Dat mag de pret niet drukken: we smullen allebei van ons bord met gebakken artisjokken en avocado, overgoten met een dressing van olijfolie en citroen. Simpel, maar smaakvol.
Tafelgenoot 3 heeft risotto besteld, en wij van het verrassingsmenu krijgen hetzelfde. Alleen: de kaart beloofde risotto met eekhoorntjesbrood en asperges, en de versie die we krijgen is met rucola. Dat is niet zo netjes van de kok tegenover tafelgenoot 3. Het goede nieuws: de eveneens beloofde truffel, zachtgekookt ei en pecorino geven wel acte de présence, en al met al is het een geslaagd gerecht. Wel een vrij kleine portie, vinden tafelgenoot 4 en ik, dus hebben we nog ruimte over om tafelgenoten 1 en 2 te helpen met hun kaasfondue.
Ah ja, de kaasfondue. Brussels Lof biedt hem aan in vijf varianten, geserveerd met brood en salade. Daar betaal je 17 euro voor, en wil je er een schaaltje groenten om te dippen bij, dan kost je dat nog eens een kleine 4 euro extra. Bijna 21 euro dus in totaal, en dat is behoorlijk duur voor kaasfondue. Is ie dan tenminste goddelijk? Mwah. De versie met tomaat is wat zoeter en die met roquefort lekker pittig, maar ze hebben allebei een wel erg duidelijke ondertoon van kirsch.
Het verrassingsdessert bestaat uit een grote merengue met mascarpone en rood fruit. Lekker, maar niet erg verfijnd. Stiekem hadden we gehoopt op de brownie met perensorbet en karamelsaus die tafelgenoot 1 op dat moment verorbert. Tafelgenoot 2 gaat ook voor chocola, in moussevorm met een miniglaasje koffielikeur en een kopje thee. Smakelijk, al vinden we hem voor 8,50 nogal aan de prijs.
Zoals eigenlijk alles aan de prijs is bij Brussels Lof. Het eten is over het algemeen goed, maar voor wat je betaalt verwacht je iets bijzonders. 21 euro voor kaasfondue en 18,50 voor risotto is echt te duur, en dat zijn dan nog de goedkopere gerechten op de kaart.
Bediening
De prijzen die Brussels Lof rekent wekken bepaalde verwachtingen. Voor het eten, maar ook voor de bediening. Daaraan wordt niet voldaan. Onze jassen worden niet aangenomen, de glazen blijven na het eerste drankje leeg en na het dessert komt er niemand naar ons toe om ons koffie of de rekening aan te bieden. De zaak is dan al grotendeels leeg, dus drukte is geen excuus. Uiteindelijk lopen we maar naar de bar om af te rekenen. Daar blijkt dat we wel apart mogen betalen, maar dan moeten we wel zelf uitrekenen wat ons deel kostte. Dat kan beter.
Kans op een tweede bezoek
Als de prijzen een paar euro omlaag gaan en de bediening iets gastvrijer wordt, komen we graag nog eens terug.
Akerkstraat 24
www.brusselslof.com
Prijs driegangenmenu €35 – €45 euro