Het was niet te missen: in het voormalige Woldringpand zou een Italiaanse tent met de curieuze naam De Pastafabriek openen. Een Pastafabriek? Fabriek?! Miljoenen Italianen draaien zich bij de gedachte alleen al om in hun graf. Tijd voor een test.
Sfeer
Bij binnenkomst is de sfeer nog ver te zoeken. De opzet van De Pastafabriek is als volgt: er is self service, wat betekent dat je in de rij moet staan voor pasta, die voor je neus wordt klaargemaakt. Voor pizza krijg je een zoemer mee die gaat biepen en een rood zwaailicht afgeeft zodra de pizza klaar is. Het woord fabriek is dus niet verkeerd gekozen. Italianen zullen chagrijnig worden van pastafabrieken, Groningers lijken er niet wakker van te liggen. Op maandagavond is de ruime zaal met een vrij strakke inrichting propvol en zijn er zelfs wachtenden. Wat wil je, met grote borden pasta voor nog geen vijf euro op een steenworp afstand van de Universiteitsbibliotheek? Er staan mensen in een rij bij de bar annex kassa, bij de pasta, bij de pizza, en dan zijn alle tafeltjes ook nog bezet. Onzekerheid overheerst bij de entree: wat is hier precies de bedoeling?
Eten
Het principe waarbij voor je neus wordt gekookt heeft zowel nadelen als voordelen. Je staat gemiddeld twintig minuten in de rij, dat is minder. Aan de andere kant is het leuk dat je kunt meekijken terwijl de pasta wordt gemaakt. Toch krijg je tijdens die wachttijd een beetje het kapperseffect, helemaal als je tafelgenoot al is gaan zitten. Praat je ondertussen met de kok, kijk je wat onhandig om je heen, of duik je toch maar in je telefoon?
Als de borden pasta gereed zijn hebben we drankjes nodig, en hierin blijkt de fabriek nog geen geoliede machine te zijn. De koks geven namelijk wel frisdrank mee, maar geen alcohol. Die moet je weer bij de kassa halen, terwijl de warme borden pasta langzamerhand afkoelen. Tip voor een bezoek: eerst de drankrij, dan de pasta.
Eenmaal aan tafel vallen twee dingen op. Ten eerste zijn we blij verrast door de sfeer in de fabriek. Het is gezellig en rumoerig, en we vinden het leuk dat er in de ruimte gekookt wordt. Ten tweede smaakt het eten prima. Ik heb tagliatelle met zalm en citroensap en mijn tafelgenoot penne carbonara. We zijn allebei enthousiast over het flinke en smaakvolle bord pasta dat we aan het verorberen zijn. Het stuk ‘versgebakken pizzabrood’ blijkt in de praktijk wit stokbrood en is voor ons overbodig, maar kan lekker zijn als er veel tomatensaus blijft liggen, dus vooruit. Verder is op de prijskaart duidelijk zichtbaar dat het om self service gaat. Er zijn vier prijscategorieën, allen onder de tien euro.
Een bolletje karamelijs voor mij en voor mijn tafelgenoot aardbeien met mascarpone toe, en de fabriek heeft onze verwachtingen overstegen. De binnenkomst maakte enigszins chagrijnig, maar de sfeer sloeg snel om richting het positieve. Hier kun je een lekker bord pasta eten, en de pizza’s die voorbijkwamen zagen er ook goed uit. Er is slechts één gigantisch minpunt… Wijn in waterglaasjes.
Bediening
We hebben hier te maken met hetzelfde probleem als bij De Uurwerker: er is namelijk geen bediening. Toch worden we vriendelijk geholpen door een medewerkster die ons uitlegt wat de bedoeling is. De koks en mensen die borden afhalen zijn al even vriendelijk en dat zorgt voor een goede sfeer.
Kans op een tweede bezoek
Die kans is er absoluut, want je krijgt hier flinke porties smakelijke pasta en pizza tegen een schappelijke prijs. Hoewel de fabriek in de verste verte niet Italiaans aandoet, houden ze zich wel aan de value for money-code die de Mediterraanse keuken eigen is. De sfeer is prettig rumoerig en ongedwongen: niet geschikt voor een avondvullend diner, wel voor een gezellig hapje eten. Maar alsjeblieft, eigenaren van De Pastafabriek, ik smeek het jullie: investeer de eerste winst in een paar honderd wijnglazen.
Stoeldraaierstraat 25
www.depastafabriek.com
Prijs voor pasta/pizza: €5-€10